Bir de Çocuklardan Dinleyin Hayat Pahalılığını

Geçtiğimiz günlerde işçi arkadaşlarımız ve çocuklarıyla bir araya geldik. Sohbetimiz hayat pahalılığı, zamlar üzerineydi. İşçi arkadaşlarımız pek çok şey anlattılar hayat pahalılığı üzerine. Ama sadece onlar anlatmadılar, çocuklarımız da anlattı yaşadıklarını. Hayat pahalılığı öyle can yakıcı hale geldi ki, artık çocuklarımızın da hayatına, gündemine girdi. Biz de istedik ki, çocuklarımızın anlattıklarını aktaralım sizlere.

Deniz (10 yaşında): Üç yıl önce drone aldık bana. Drone bozuldu şimdi, ama artık yenisini alamıyoruz. Drone az satılan bir şey zaten. Sürpriz yumurta, oyuncak araba çok daha fazla satılıyor. Bunlara da çok zam yapılıyor. Artık anneler babalar alamıyor bu oyuncakları. Bir de kantin fiyatları çok pahalandı. Küçücük bir çikolata 4 lira kantinde. Zaten kantin fiyatları normalden de pahalı. Her aile çocuğuna yeterince harçlık veremiyor. Biz yine de bir şeyler alabiliyoruz, ama alamayan çok çocuk var.

Güven (12 yaşında): Uzaktan eğitimle birlikte bilgisayar bizim için bir ihtiyaç haline geldi. Milli Eğitim’in verdiği tabletler işimizi görmüyor. Artık her evde bir bilgisayar olması gerekiyor. Zoom’da yüz kişi birden bağlanmıştık, benim bilgisayarım kaldıramadı, sorun yaşadım. O yüzden de yeni bir bilgisayar almam gerekti. Ama önceden 4000 lira olan bilgisayar 8000-9000 liraya çıkmıştı. Bu parayı her aile veremez, biz taksitle aldık. Bilgisayarın bu kadar çok pahalanması aynı zamanda bizim eğitimimize, geleceğimize zarar demek. Kantinde kaşarlı sucuklu tost önceden 2,5 liraydı. Şimdi 6 liraya satılıyor. Tostun içindeki kaşar o kadar ince ki, arkasını görebiliyorsunuz. Kantinci “yine zam gelecek, harçlıklarınızı ona göre biriktirin” dedi bize. Kantindeki her şeyin fiyatı artıyor, artık çocuklar ya almıyor ya da en ucuzunu alıyor. Ama ucuzlar da sağlıksız oluyor. Geçen bir çocuk ucuz çikolata aldı, ateşlendi, gitti mesela. Yani durum kötü.

Evet, çocuklarımız da artık istedikleri her şeyi alamadıklarının, alamayacaklarının farkındalar. Pek çok aile çocuklarına neden her istediklerini alamayacaklarını anlatmakta zorlanıyor. Bazen çocuklarıyla çatışmalar yaşıyorlar bu nedenle. Biz ise çocuklarımızla birlikte yaptığımız sohbetlerde hayat pahalılığının, yoksulluğun sorumlusunun anne-babalar olmadığını, sadece kendilerinin değil bütün işçi çocuklarının aynı durumda olduğunu anlatıyoruz çocuklarımıza. Ve elbette anne-babalarının bunun değişmesi için mücadele ettiğini…