Buradasınız
İnsanca Bir Yaşam İçin Asgari Ücret Yeterli mi?
Digiturk’ten bir medya işçisi
Temmuz ayında asgari ücrete yapılacak “zammın” ikinci taksiti verilmeye başlandı. Asgari Ücret Tespit Komisyonu, yılın birinci 6 ayında yüzde 5,2, ikinci 6 ayında yüzde 4,3 zam yapılmasına karar vermişti. Böylece 16 yaşından büyük bir işçinin ücreti 599,58 lira oldu. Verdikleri komik zammı da bir kerede vermiyorlar. İki parça halinde veriyorlar, iki kez sevinelim diye! Ancak asgari ücretle geçinmeye çalışan ya da ücretleri asgari ücrete oranla artan milyonlarca işçi bu ücrete ve yapılan zamma sevinemiyor. Türk-İş tarafından açıklanan Haziran ayı açlık ve yoksulluk sınırına göre, dört kişilik bir aile geçindiren bir işçinin açlık sınırı 817 lira. Bu sadece karın doyurmakla ilgili açlık sınırı. Asgari ücreti esas alırsak 218 lira açık var. Bu açlık sınırı için gereken minimum para miktarı. İnsanlar sadece yemek yemiyorlar. Barınma, ulaşım, sağlık, eğitim, iletişim gibi ihtiyaçları var. Bunları da asgari olarak giderebilmek için yine dört kişilik bir aile için 2264 liraya ihtiyaç var. Etti mi size 1665 lira açık. Sadece yoksul olmamak için 1665 lira açığımız varken, milyonlarca işçi bu açığın üçte birine çalıştırılıyor.
Sermaye düzeni, biz işçiler için asgari, yani ölmeden yaşayabilmemiz için bir ücret belirliyor. Soframızdaki ekmeğin boyunu belirleyen şey de adına “asgari” denen bu ücret oluyor. İşte bu yüzden asgari ücret biz işçiler için önemli bir mücadele maddesini oluşturuyor.
Asgari Ücreti Kimler Belirliyor?
Sermaye düzenindeki tüm yasa ve kurallar gibi asgari ücret de sermaye sahipleri, yani patronlar sınıfı tarafından belirleniyor. Ancak işçilerin verdiği mücadele sonucunda bazı hakları patronlar sınıfı yasalara geçirmek zorunda kalıyorlar. İşçiler bu haklarına sahip çıkarlarsa bu haklar büyüyor, örgütsüz kalıp sahip çıkmazlarsa da bu haklar günden güne eriyor. Asgari ücretin yükselip ya da düşmesi de işte buna bağlıdır. Asgari ücreti kâğıt üzerinde bir komisyon belirliyor. Bu komisyonun en az iki yılda bir toplanma zorunluluğu var. Komisyonda görüntüde üç kesim var. Biri işçi sınıfını temsil eden ve üye sayısı en fazla olan sendikadan gelen 5 temsilci; ikincisi patronların örgütü TİSK’ten gelen 5 temsilci; üçüncüsü ise devlet. Devlet adına katılanlar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Türkiye İstatistik Enstitüsü, Devlet Planlama Teşkilatı ve Hazine. İşte daha baştan bu komisyonun adaletsizliği ortaya çıkıyor. Çünkü biliyoruz ki sermaye düzeninin hükümetleri ve yöneticileri sermayenin yani patronların hizmetindedirler ve işçiden yana uygulamalarda bulunmazlar. İşçi sınıfını temsil eden Türk-İş’e bakalım. İşçi sınıfı mücadelesinin önünde bir set gibi duran sendika bürokrasisinin kalesi konumundaki Türk-İş’in de işçilerin kontrolünde bir örgüt olmadığını görürüz. İşte asgari ücretin bir işçiye neden yetmediği sorusunun cevabı tam da burada... Çünkü asgari ücret işçiler tarafından belirlenmiyor. İşçilerin bu konuda gerçekte söz hakkı yok.
Söz Sahibi Olmalıyız!
Bizim yaşamlarımız için bu kadar hayati bir konuda dahi söz hakkımızın olmaması kabul edilemez bir durum. Asgari ücreti bize reva görenlere artık yeter dememiz gerekiyor. Yoksulluğa, sağlıksız beslenmeye maruz bırakılan bizler için ve gelecekleri belirsizleştirilen çocuklarımız için örgütlülüğümüzü güçlendirmeliyiz. Örgütlülüğümüz güçlendiği ölçüde asgari ücretin yükseleceğini hep birlikte göreceğiz. Asgari ücretle ilgili işçilerden yana değişikliklerin yapılması gerekiyor. Asgari ücretin sadece işçiyi değil tüm ailesini kapsayacak düzeyde belirlenmesi gerekiyor. Asgari ücretin vergiden muaf tutulması ve insanca yaşama uygun bir düzeye çekilmesi gerekiyor.
Evet, belki tekrar olacak ama bir kez daha vurgulamak gerekiyor, insanca yaşayabileceğimiz bir ücret istiyorsak bunu bizler belirlemeliyiz. Soframızda sağlıklı yemekler istiyorsak, kira ve faturalar altında ezilmek istemiyorsak, hastane kapılarında ölmek istemiyorsak, çocuklarımızın sağlıklı yaşaması ve iyi okullarda okumasını istiyorsak, gidemediğimiz tiyatroya, sinemaya, konsere ve diğer etkinliklere gitmek istiyorsak, tatile çıkabilmek istiyorsak birleşmeli ve örgütlü mücadeleye katılmalıyız.
30 Maden İşçisinin Sözü
Belediye İşçileri Anlatıyor
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...