Buradasınız
Bir İşçinin Düşünceleri
Sancaktepe’den bir kadın işçi

Zor zamanlarda işçinin yardımına kimler koşar?
İşçilerin oyları ile o koltuklarda oturan vekiller ve vekillerin oluşturduğu meclis mi?
Yok daha neler…
Onlar dost olsalardı, işçilerin aleyhine çıkartılan yasalara el kaldırmazlardı.
Uzağa gitmeye gerek yok, yakın zamandan bir örnek…
Torba yasanın içindeki 25 yaş altı ve 50 yaş üstü işçilere belirli süreli iş sözleşmesi dayatan, kıdem tazminatı ve iş güvencesini yok eden yasaya alt komisyonda el kaldıran onlar değil miydi?
Güya işten çıkarmalar yasaklandı. Peki bu kimin işine yaradı? İşçinin mi? Patronun mu?
Patronlar sınıfının kurtarıcısı haline getirilen pandemiyle birlikte ücretsiz izinlerin önünü açan ve işçileri günlük 39 lirayla geçinme(me)ye mahkûm edenler kimlerdi?
Aylardır ücretsiz izin ödeneği denilen üç kuruşla geçinemeyen işçi arkadaşlarımız, yeni iş arayışına girdiler. İş bulabilenler, yıllardır çalıştıkları fabrikalardan kıdem tazminatlarını bırakarak çıkmak zorunda kaldılar. Bu işçilerin fiilen kıdem tazminatı hakkını ellerinden alan kim?
Doların yükselişiyle birlikte, her şeye zam geldi. Alım gücümüz düştü. Dolarla maaş almıyoruz tabi… Ama doların yükselmesiyle gıdadan giyime her şeye zam geldi.
“İstesek doları düşürürüz” dediler ve damat istifa edince dolar düşmeye başladı. Doların düştüğünün ikinci günü akaryakıta zam geldi. Gıda ve giyim fiyatlarında bir değişiklik olmadı. Alım gücümüzde hâlâ bir iyileşme yok…
Aklımızla oynayanlar kimler? Bu soruların cevaplarını duyar gibiyim… İktidar tarafında maalesef bizi düşünen, biz işçilerin çıkarına kılını kıpırdatan yok…
Peki basın, medya, gazeteler vs. kimden yana? Onlardan biz işçilere dost olur mu?
Boşuna denmiyor yandaş medya diye… Kimlerin yanında oldukları belli... Hangi işçi grevini, hak arama mücadelesini ekranlarda gördük?
Maden işçilerinin ödenmeyen ücretleriyle ilgili, bir kanal ya da gazete çıkıp da “verin ulan alınteri ile çalışanların hakkını” dedi mi?
Pandemi sürecinde işçilerin yaşadığı ekonomik sorunlarla ilgili bir haber izledik mi? Günlük 39 lirayla geçinen işçilere, utanmadan “bağışıklığınızı güçlendirin, sağlıklı beslenin” dediler ama bunu hangi parayla yapacaklarını söylemediler!
Günde 12 saat çalışan işçiye, “dinlenmek bu süreçte çok önemli, iyi uyumak bağışıklığı güçlendirir” denildi. Çalışma saati 07.00’ye çekildi. Peki, bu saatte işe gitmek için sabahın beşinde uyanmak zorunda kalan işçiler, günde 12 saatten fazla çalışırken nasıl iyi uyuyacak? O ekranlarda söylenen süslü laflar gibi değil bizim hayatımız… Bilmek ve anlamak işlerine gelmiyor. Çünkü onlar bu düzenin, bu iktidarın yandaşları, bizim değil…
İşçiler olarak dost ve düşmanlarımızı kolayca ayırt edebileceğimiz pek çok örnek verebiliriz.
İzmir depreminde patronların yaşadığı villalar değil, işçilerin yaşadığı binalar yıkıldı. Her depremde olduğu gibi göçük altında kalan gene emekçilerdi. İzmir’de deprem olduğunda, direniş çadırlarından çıkarak kardeşlerine yardıma koşanlar Somalı maden işçileriydi… İşte bu güzel bir gerçek dostluk örneği…
Torba yasanın 25 yaş altı ve 50 yaş üstüne güvencesiz çalışmayı dayatan maddesi geri çekildi. Madem çekecektiniz, neden önümüze getirdiniz? Ha, anladım, bunların hepsi bir nabız yoklama. Bir getirelim bakalım yasayı, ne oluyor? Belki sessiz kalırlar, tutar bu yasa…
Ama tutmadı... Bu yasayı geri çektiren şey dostların yan yana gelişiydi. Sendikalarında, meydanlarda, işyerlerinde, kenetlendi dost yürekler… “Kıdem Tazminatıma Dokunma” dedi işçiler, emekçiler... Ve başardık, dokundurtmadık! Bu başarı nereden geliyor? İşte bu kısmına hepimizin dikkat etmesi ve örnek alması gerekiyor. Demek ki yan yana geldiğimizde başaramayacağımız hiçbir şey yok.
Yan yana geldiğimizde iktidarın ve patronların oyunlarını bozabiliyoruz. Biz bunu hep yapsak ya!
İşçi Dayanışması gazetesi gerçekleri bize gösteren, bizleri aydınlatan, aynı zamanda da yol gösteren bir gazetedir, dostumuzdur. Dostlarla bol bol okuyalım, okutalım ki; bilinçlenelim, öğrenelim ve hak gasplarına karşı sağlam birliklerimizi oluşturalım.
“… Siyaseti Olmaz!”
- Onlar Zevk-ü Sefa İçinde, İşçiye Gelince?
- “İstanbul’da Mezar Yeri Alamayız”
- Battaniyelere Değil Sınıfımıza Sarılalım
- Sağlıksız Gıdalara Mahkûm muyuz?
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- Hani Bu Topluma Güven Olmazdı!
- Sabancı’nın Mutlu Yaşam Sırları
- Rahat Yaşamın Sırrı
- Kent Ekmek Kuyruğu: “Ben Öyle İstediğim İçin”
- Sistem Ne Ölümüze, Ne de Dirimize Saygı Duyuyor!
- “7 Kitap, 7 Defter, 1 Litre Su, Yarım Ekmek”
- Siz Kimi Taşıyorsunuz Sırtınızda?
- Yalanlara Değil Birleşmeye İhtiyacımız Var
- Kupona ve Kuraya Bağlanan Umutlarımız
- “Artık Kiracı Kalmaz”, TOKİ’ye Hücum!
- Yoksulluk Utanılacak Bir Şey Değil!
- İşçi Aileleri ve Kreş Çilesi
- Yaz Tatilinde Kriz Var!
- “Yok mu Arttıran?”
- Bakan Nebati’den “Işıl Işıl” Yorumlar ve Uçurumlar
Son Eklenenler
- Üzerine sayfalarca yazı yazılabilecek, saatlerce sohbet edilebilecek bir konunun en öz, en çarpıcı halidir sloganlar… Hele ki işçi sınıfının sloganları! Birkaç kelimeyle büyük anlamlar sırtlanırlar. Kimisi somut bir talebi anlatır, kimisi bir...
- Ankara’nın Beypazarı ilçesinde bulunan Çayırhan Maden Ocağında 10 Nisanda gece vardiyası sırasında meydana gelen patlamada 2’si ağır olmak üzere 14 işçi yaralandı.
- Evrensel sağlık kapsamı; tüm insanların ihtiyaç duydukları sağlık hizmetlerine, ihtiyaç duydukları yer ve zamanda, mali sıkıntı çekmeden erişebilmeleri anlamına gelir. Sağlığın geliştirilmesinden, hastalıkların önlenmesine, rehabilitasyon ve...
- Gençlik yılları insanın en güzel, en verimli, en dinamik yılları olarak tanımlanır. Fakat gençlerin dinamizmleri yok ediliyor, gelecekleri ve hayalleri çalınıyor, toplum nefessiz bırakılıyor. Kapitalizm genç kuşaklara bir gelecek vaat etmiyor....
- Ruhunda özgür bir dünyanın umudunu taşıyan, yüreği bencil çıkarlarla değil, toplumsal kurtuluş özlemiyle çarpan sevgili büyüklerimiz ve değerli genç arkadaşlarımız, merhaba!
- Rejimin 19 Martta başlattığı saldırı dalgasına karşı başlayan protestolarda öğrenci gençler kitlesel katılımıyla dikkati çekmişti. Günlerce süren eylemlerde, polis barikatlarına, polisin şiddetli müdahalesine rağmen alanları terk etmeyen yüzlerce...
- Çünkü büyük kapitalist ülkeler, milyonlarca emekçinin vergileriyle oluşan bütçeleri sağlık, eğitim, barınma gibi temel ihtiyaçlara değil daha fazla silahlanmaya akıtıyorlar. Baskıcı ve otoriter uygulamaları arttırıyor, demokratik hak ve özgürlükleri...
- Türkiye’de siyasal gelişmelerin hızlandığı, her bakımdan zorlu, her bakımdan ağır bir süreçten geçiyoruz. İşçi ve emekçiler, emekliler, gençler olarak enflasyonun hız kesmesini, hayat pahalılığının son bulmasını, geçim derdinin hafiflemesini...
- Sosyal medya platformlarında her gün yeni bir trend beliriyor, insanlar yeni bir akımın peşinden koşturuluyor. Dün “lokma dünyası”, yakın zamanda “Dubai çikolatası” peşinde koşan insanlar, yarın farklı bir yiyecek ya da akımla tüketim sarmalına...
- Toplumun itirazının güçlenmesi, işçi sınıfının kendi talepleriyle, kendi örgütleriyle, kendi mücadele yöntemleriyle sahneye çıkmasıyla mümkün olabilir. Bunun yolu işçi sınıfının sendikal ve siyasal örgütlülüğünün, bilinç düzeyinin ve dolayısıyla...
- Elizabeth Gaskell’in Kuzey ve Güney adlı romanını okumaya başlamadan önce, kitabı okuduğunu düşündüğüm birçok mücadele arkadaşımın yorumlarını almak istedim. Biri önce dört bölümlük dizisini izlememi tavsiye etti, bir diğeri uzun bir özet gönderdi....
- 19 Marttan bu yana başta gençler olmak üzere protestolara katılanları polis şiddetiyle gözaltına alan, tutuklayan, tehdit eden rejimin saldırıları giderek artıyor. Saldırılar karşısında geri adım atmayan ve faşist baskılara itirazını dersleri boykot...
- İngiltere’de işçi ve emekçiler, başkent Londra’da hükümet binalarının bulunduğu Whitehall sokaklarına çıktı. Endonezya’da emekçiler, kabul edilen Silahlı Kuvvetler yasasını protesto etmek için sokaklara döküldü. Arjantin’de iktidara gelir gelmez...