Buradasınız
“O Kadar da Uçmayın”
Pendik’ten bir kadın işçi
Merhaba dostlar, ben bir metal fabrikasında sendikalı olarak çalışıyorum. Geçtiğimiz günlerde, işyerinde, toplu iş sözleşmesi maddelerinin konuşulduğu bir toplantı düzenlendi. Toplantıda sendika başkanı işçilere, patrondan neler talep edebiliriz, neler edemeyiz, bunları anlatıyordu. Ve biz işçilerin de fikrini soruyordu.
Bir arkadaşımız “ikramiyelerimiz bölünmesin, biz aldığımız paradan bir şey anlamıyoruz” dedi. Başkanın cevabı “bunun için imza toplamanız lazım, hem ben kabul etsem de patron kabul etmez” oldu. Bir diğer arkadaşımız ise “kira yardımı olsun” dedi. Başkan “o kadar da uçmayın” diye cevap verdi. O sırada kadın işçiler kendi aralarında fısıldaşıyorlardı. Ben de onlara dönerek “biz de kreş isteyelim” dedim. Arkadaşlara “siz konuşun, ben de sizi destekleyeceğim, sonuçta benim çocuğum yok sizin var” dedim ve kadın işçilerden biri “başkanım kreş istiyoruz” dedi. Daha sonra başka bir kadın işçi “kreş olsun, ben 5 yaşındaki çocuğumu evde bırakıp geliyorum. Bu kadar kadın var neden kreş yok?” diye sordu. Başkan şöyle bir cevap verdi: “Bakın siz kreş istiyorsunuz, ben de isterim olmasını fakat patron istemiyor. Neden biliyor musunuz? Sizin oy verdiğiniz partiler yüzünden. Sizin oy verdiğiniz partiler dese ki anne vasfı taşıyan işçilerin olduğu her yerde kreş zorunludur, eyvallah, ben de onlara oy veririm ama öyle demiyor. 150’nin üstünde kadın işçi çalıştıran her işyerinde zorunludur diyor. Üstelik kreş açmazsan çok az bir para cezası var, öder gidersin. Bunu ben demiyorum bunu sizin oy verdiğiniz parti diyor.” Ben de bir öneride bulunmak istediğimi söyledim ve kreş talebini toplu sözleşmeye koyalım dedim. “Olur, ama kabul edeceklerini sanmıyorum” dedi. Kreş talebinde bulunan arkadaşlarımızdan biri “burada siz varsınız, biz varız, partileri neden karıştırıyorsunuz? Bize ne yapacağımızı söyleyin” dedi. Başkan da “siz beni yanlış anladınız” diyerek geçiştirdi.
İşçilerin çıkarları için mücadele etmeyi göze alamayan sendikacılar biz işçilere yol göstermek yerine akıl ve nasihat vererek tüm bu sorunları geçiştiriyorlar. Kendi üzerlerine düşen görevleri bir taraftan bize havale ediyor, diğer taraftan da topu burjuva partilere atıp, kendi sorumluluklarından kaçıyorlar. Uzlaşmacı, işbirlikçi sendikal anlayıştan vazgeçmeyen Türk Metal’in sendika ağaları bu şekilde biz işçilerin bilincini bulandırıyorlar. İşçilerin yıllar önce bedeller ödeyerek kazandığı hakları patronun inisiyatifine bırakan, işçilere gerçek militan sınıf sendikacılığını anlatmayan, kadınların en temel haklarından biri olan kreş hakkını bile savunamayan bir sendikal anlayıştan elbette ki çok şey beklenemez. Ben de bu yüzden bu işyerine girdiğimden beri kadın arkadaşlara kreş hakkımızın olduğunu, bu hakkın geçmişte nasıl kazanıldığını ve en önemlisi bizlerin bu hakka sahip çıkmamız gerektiğini anlatmaya çalıştım. Bu konuda emeğimin karşılığını az da olsa aldığımı görmek umut vericiydi. Çünkü daha önce böyle bir talepte bulunulmamış.
Üretim sahasına girdiğimizde arkadaşlarımız çok tepkiliydiler. Bir arkadaş “nasıl başkan bu? Bize yol göstereceğine topu hükümete atıp kenara çekiliyor” dedi. Bir diğer arkadaş ise “çok konuşmayın, boş verin! Kendisiyle tartışan herkesi işten attırıyor” dedi. Buna örnek olarak da daha önce başkanla tartışan ve akabinde işten atılan üç arkadaşımızı verdi. Ben de arkadaşlara “Evet haklısınız. Dili, dini, inancı ne olursa olsun sendika tüm işçileri bir çatı altında bileştirmelidir. Çünkü bizler işçiyiz. Başkanın tutumu yanlıştı bu konuda haklısınız. Fakat şu da bir gerçek ki maalesef ki bu yasaları başımızdaki hükümet çıkartıyor. Bu yasaları torba yasa adı altında geçiriyorlar. Bakın turnikeye yazı asılmış okudunuz mu? ‘Çalışan anneye müjde!’ Çalışan annelere devlet 1050 lira kreş yardımı yapacakmış, aylardır asılı, bu yardımdan yararlandınız mı?” diye sordum.
Yani, meydanı bir taraftan devletin bir taraftan patronların sözcülüğünü yapan bu işbirlikçi sendikacılara bırakmamalıyız. Yasaların patronlardan yana değil de biz işçilerden yana olması için birlikte mücadele etmemiz gerekiyor. Bugün böyle diye yarın da aynı olacak diye düşünmeyelim. Nerede olursak olalım umutla, inatla, inançla, azimle haklarımız ve daha güzel yarınlar için örgütlenmeye devam edelim.
Kırk Ayaklı Karınca
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...