Buradasınız
İşte Sağlık Sisteminiz!
Söğütlüçeşme’den bir işçi
Merhaba arkadaşlar. Ben Cerrahpaşa’da çalışan bir sağlık işçisiyim. Çalıştığım bölümde hastalarda kanser şüphesi varsa çektiğimiz filmlerle kesinleşiyor. Bize gelen bir hastaya önce kanser hastalığı şüphesinin nasıl konulduğunu ve devam eden süreci soruyoruz. Size bir kanser hastasının hikâyesi üzerinden Türkiye’deki sağlık sisteminin insanlara nasıl acılar çektirdiğini anlatacağım.
57 yaşında olan M amca akciğer kanseri şüphesiyle bize geldi. Yaşına göre çok daha yaşlı, yıpranmış ve zayıflığından gözleri yuvalarından çıkacak gibi görünen amca Muş’ta yaşıyor. Kendi hastalığından habersiz amcanın yanında, inşaatta çalışan 16 yaşında oğlu vardı. Amca konuştuklarımızı duymasın diye oğlunu yanıma çağırdım ve sordum, “ baban ne zamandan beri bu hastalıktan şikâyetçi?” Çocuk yarım bir Türkçe ile ürkek bir şekilde şunları söyledi:
“Abla babam da benim gibi inşaatta çalışıyor. Yaklaşık beş yıl önce öksürüyordu. Doktora gitti. Bir şeyin yok dediler. Öksürük şurubu verip gönderdiler. Babam bu öksürükle üç yıl daha çalıştı. Öksürük artınca babamı işten çıkardılar. Babam memlekete döndü. Evde çalışacak kimse olmadığı için iki yıldır ben çalışıyorum onun yerine. Babam memlekete gittikten sonra hastalığı devam etti. Muş’taki bütün doktorlara gösterdik. O da yetmedi çevre illerdeki eğitim araştırma hastanelerine de gitti. Ben kazandığım bütün parayı babam iyileşsin diye hastanelere yatırdım. İnşaatta sigorta yapılmadığı için devlet hastanelerine de para vermek zorunda kaldık. Zaten götürdüğümüz her hastanede bir tahlil ya da bir film için yaklaşık iki hafta sonraya zaman veriyorlardı. Bu şekilde tam bir yıl dolaştık. Sonra baktık olacak gibi değil, elimize hiçbir sonuç verilmiyor, babamı aldım İstanbul’a getirdim. Önce Bakırköy’e gittik. Randevumuz olmadığı için almadılar ve geri döndük. Randevu için 182’yi aradık. On gün sonraya randevu verdiler. Bir şey diyemedik. Bir hafta sonra doktora gittik, doktor film ve tahlil istedi. İstediği tahlilleri yaptırmak için laboratuara gittik. Kanı verdik ama film için yine bir hafta sonraya randevu verdiler. Ona da sesimizi çıkarmadık. Bir haftamız doldu. Gittik filmi çektik. Biz sonuçları alıp gidelim derken sonucu almak için de bir hafta beklememiz gerekiyormuş. Yine bekledik. Yaklaşık iki yıldır bekliyoruz. Bir hafta gözümüze batmadı bile. Sonuçları aldık doktorumuza gittik. Kapıdaki sekreter kontrol süremizin dolduğunu ve tekrar randevu almamız gerektiğini söyledi. Yalvardık yakardık ama bizi içeri almadı. Mecburen geri döndük. Tekrar randevu için 182’yi aradık. Yine on gün sonraya randevu verdiler.”
Çocuk bunları anlatırken insanların canını hiçe sayan sağlık sistemini ve bu sistemi kuran patronları düşündüm. Bizlere reva gördükleri hayatı düşündüm. O arada M amcayı bir arkadaşım film için içeri çağırdı. Çocuk ise başına gelenleri anlatmaya devam ediyordu:
“Randevu günümüzde doktorumuza gittik. Doktor filmlere baktı. Bir kâğıda başka bir doktorun adını yazdı. Vakit kaybetmeden ona gitmemizi söyledi. Doktoru sorduk soruşturduk. Cerrahpaşa’da profesörmüş. Biz de acele bir şekilde Cerrahpaşa’ya geldik. Ama profesör yoktu. Sekreteri bize bir adres verdi, muayenehanesinin adresini. Aldığımız adresi sora sora bulduk. İçeri girdik. Girişte bulunan bir kadın muayenenin paralı olduğunu söyledi. Ben anlam veremedim. Çünkü devlet hastanesinde çalışan bir doktor. Ama bizden para alıyor, sonra muayene ediyor. Tek derdim babamı kurtarmak olduğu için parayı verdim. Profesörün odasına girdik. Filmlerimize baktı. Ve babamın akciğerinden parça alınması için bizi tekrar Cerrahpaşa’ya gönderdi. Biz de geldik parça aldılar. İki hafta sonra sonucunu aldık. Tekrar profesöre gittik. Yine para istediler. Yine verdim. Ve babamın akciğer kanseri olduğunu ve geç kalmış olduğumuzu söyledi. Sonra da bizi size gönderdi.”
Bunları anlatırken gözleri doldu ve gözüme bakarak “abla iki yıldır bizim gitmediğimiz doktor kalmadı, biz mi geç kaldık yoksa onlar mı doğru dürüst bakmadılar?” dedi. Gözlerinden yanaklarına yaşlar akmaya başladı. Ben dayanamayıp film çekilen alana geçtim.
Sorduğu soruyu düşünürken, o arada babasına çektiğimiz filme baktım. Durum içler acısıydı. Kanser adamcağızın bütün vücuduna yayılmış. Evet, gerçekten geç kalınmış. Yani bir işçi daha bu sisteme kurban edilecek.
Patronların kâr amacıyla kurduğu bu sistem biz insanları işyerlerinde uzun, yorucu ve güvencesiz çalışma koşullarıyla yaşamaya mecbur kılarken, diğer taraftan da sağlığımızdan edip canımızı alıyor. Çürümüş olan bu düzende insanlar için değil, kâr için sağlık hizmeti veriliyor.
İthaf
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- Sarayları süsleyen altın, sultanların ve soyluların yaşamında zenginliğin en önemli ölçüsü olmuştur. Fakat bu zenginliği üreten zamanın köleleri ve günümüzün işçileri için bu maden her zaman acı, gözyaşı ve ölüm getirmiştir. Altın madenlerinde...
- Çalıştığım işyerinde uzun yıllardır çalışan ve EYT yasası çıktıktan sonra SGK’ya başvurup emekli olanlar var. Malûm, emeklilik maaşı iktidar eliyle kuşa çevrildi. Bizim patron da sayıları azımsanmayacak kadar çok olduğu için EYT’li işçileri bir an...
- DİSK, 3 Mayısta Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK) Ankara’daki merkez binası önünde basın açıklaması gerçekleştirdi. Burada konuşan DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, TÜİK’in enflasyon sepetindeki maddelerin fiyat listesini 2 yıla yakın bir...
- Geçenlerde yeğenimle sohbet ederken “kolajenlerin içerisinde en kalitelisi hangisi bilgin var mı?” diye sordu. Ben de doğal olarak “bir sağlık sorunun mu var, neden kolajen kullanma gereği duyuyorsun?” diye sordum. O da yarı utanarak “hep güzel...
- Dünya genelinde yoksulluk ve baskılar büyüyor, emperyalist savaşın alevleri gün geçtikçe yayılıyor. Kapitalist sömürü düzeninin yarattığı sorunlar, krizler derinleşiyor. İşçi sınıfı ise kapitalist sömürüye karşı mücadele etmekten, birlik olup...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...