Buradasınız
“Koyun Masalı”
Ankara’dan bir öğretmen
Geçmişte örgütlü işçilerin kazandığı haklar, bugün örgütsüz olan işçi sınıfının elinden birer birer alınıyor. Patronlar ve işçiler arasındaki ekonomik ve sosyal uçurum giderek büyüyor. Bir yanda artan işsizlik rakamları, bir yanda dünyayı elleriyle inşa eden işçi sınıfı, bir yanda işçilerin hayal güçlerini zorlayacak düzeyde büyük kârlar ve bunun sefasını süren patronlar, diğer yanda açlık ve sefalete mahkûm milyonlar…
Peki, nasıl oluyor da bu dünyadaki her şeyi var eden işçiler ve onların aileleri sefalet koşullarına itiliyor? Cevabı uzunca değil elbet: Kandırılıyoruz… Geçenlerde okuduğum bir öykü tam da bu konuya değiniyor. Sabahattin Ali’nin “Koyun Masalı” adlı öyküsünü okuyan ya da işitenler vardır. Öykü kendine olan inancın, birliğin ve dayanışmanın ne denli önemli olduğundan söz ediyor. İktidarı kendilerini sömürenlere verenlerinse başlarına gelen acı sondan bahsediyor. Sabahattin Ali’nin öyküsü kısaca şöyle:
Bir zamanlar çimeni ve suyu bol olan bir çayırlıkta hiç durmadan üreten ve kendi kendine yeten bir koyun sürüsü yaşarmış. Koyunların başında ise aylak bir çoban ve üç beş uyuz köpek bulunurmuş. Çoban, canı her istediğinde koyunlara istediğini eder; onları kasaba satar, sütlerini sağıp içer yahut kesip kebap edermiş. Zamanla bu durumdan rahatsız olan birkaç koyun, köpeklerin de yardımıyla bir yolunu bulup çobanı başlarından def etmişler. Fakat bu kez çobanı kendilerinin kovduğunu iddia eden köpekler başlarına geçmiş. Üstelik bunlar öyle sıradan köpekler olmadıklarını, soylarının ta kurtlardan geldiğini söyleyerek koyunlara etmediklerini bırakmamışlar. İştahları açılan köpekler istedikleri her an bir koyun devirip yemişler. Bununla da yetinmeyen köpekler bir gün ormanı ele geçirmeye karar vermişler. Ancak bunun o kadar kolay bir iş olmadığını bildiklerinden boynuzlu koyunlardan faydalanmaya karar vermişler. Koyunlar önde onlar arkada çıkmışlar ormanın zaptına. Fakat daha ormanın girişinde bilinçsiz, örgütsüz olan bu sürüye dört bir yandan kurtlar, ayılar, parslar hatta sırtlanlar saldırmış. Ne olduğunu bile anlayamayan koyunların meleyişleri ve köpeklerin acı havlamaları orman tavanında kaybolup gitmiş.
Bu sırada hasta yahut ihtiyar oldukları için sefere katılamayan dört beş koyunla birkaç kuzu, çayırın kenarındaki mağarada birbirlerine sokulmuş, korkuyla ormandan gelen acı sesleri dinlemişler. Aralarındaki iki ihtiyar koç, sürünün başına gelen felaketi anlayıp ağır ağır mağaranın kapısına doğru yürümüşler. Onlara bekçilik etmek üzere ormana gitmeyip orada kalmış iki sakat köpeğe yaklaşmışlar, henüz kuvvetini büsbütün kaybetmemiş boynuzlarını itlerin karınlarına geçirdikleri gibi ta ilerdeki dereye kadar fırlatmışlar. Ardından mağaradaki kuzulara dönüp şöyle demişler:
“Bu dünyada çobansız da, köpeksiz de yaşanabilirmiş. Ama bunu anlamak için her defasında bu kadar kanlı kurbanlar verecek olursak neslimiz kuruyup gider. Bari siz gözünüzü açın da, ilerde başınıza yeniden itler, hele kendilerini kurt sanan palavracı itler musallat olursa, sürüyü canavarlara paralatmadan onları defetmeye bakın!”
İşte böyle kardeşler; sayıca çobanlardan da köpeklerden de çok olan koyunlar bu üstünlüklerinin farkında olmadıkları için, sütlerini, yünlerini, etlerini başkalarına kaptırmış, telef olmuşlar. Başlarında çobanlar, köpekler olmadan yaşayabileceklerine inanmadıkları için o çobanların ve köpeklerin kurbanı olmuşlar. Teşbihte hata olmaz diyelim ve biz bu masaldan hissemizi alalım.
Biz çalışıyoruz, üretimi biz yapıyoruz. Ürettiklerimize el koyup bizi yoksullaştıranlar, bizlere ekmek verdiklerini söylüyorlar. Başımıza musallat olanlar bizim canımızı ortaya koyarak “ormanları” zapt etmek istiyorlar. Oysa biz ürettiğimiz gibi, başımızdaki asalakları def etmesini de biliriz, yönetmesini de! Yeter ki aylak çobanların ve itlerin yalanlarına değil kendimize ve işçi sınıfımızın gücüne inanalım.
Bellum Omnium…
Biz de İşten Atıldık
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...
- 2021 yılı sonunda Mesleki Eğitim Kanunu’nda yapılan değişiklikle birlikte MESEM’e (Mesleki Eğitim Merkezleri) kayıtlı kişi sayısında patlama yaşandı. Bugün MESEM’e kayıtlı, 300 bini ise 18 yaşından küçük, 1,5 milyon öğrenci var. MESEM’lerin daha...
- Bizler Gebze’den işçi ve öğrenciler olarak 1 Mayıs yaklaşırken sizlerle duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istiyoruz. Birçoğumuz 1 Mayıs’ı UİD-DER’in geçen sene Uğur Mumcu Kültür Merkezinde gerçekleşen 1 Mayıs etkinliği ile tanıdık. Bu tanışma...
- UİD-DER’li işçiler, grevlerinin 9. gününde Mersen işçilerine dayanışma ziyaretinde bulundu. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor! Yaşasın Sınıf Dayanışması!” pankartı arkasında grev çadırına yürüyen UİD-DER’li işçiler hep birlikte “Yaşasın Sınıf...
- Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle...
- Bizler kamuda çalışan sağlık emekçisi kadınlarız. 1 Mayıs yaklaşırken içimizdeki heyecan ve umutla bir araya geldik ve sağlık emekçileri olarak “neler talep ediyoruz?” diye konuştuk. Kadınların oldukça yoğun çalıştığı bir sektörde olmamıza rağmen...