Milliyetçilik ve Çocuklar

Egemen sınıfın işçi ve emekçiler üzerindeki en büyük silahı milliyetçilik. Bunun için de milliyetçi fikirleri küçük yaşımızda bilinçaltımıza yerleştiriyorlar. Kreşlerdeki oyunlarla bile çocuklarımızın bilinçaltına milliyetçiliği yerleştiriyorlar.

Bu durumla alakalı bir olay anlatmak istiyorum. Geçenlerde yeğenimin kreş gösterisini izledim. Gösteriler başlamadan önce saygı duruşu, İstiklal Marşı ve konuşmalar yapıldı. Sonra 5 yaş grubu çocukların gösterisi başladı. Ben çiçeklerin, hayvan figürlerinin, renklerin, gülen çocukların olduğu bir gösteri beklerken uygun adımlarla yürüyerek “Çanakkale Geçilmez” oyununu oynayan çocukları görünce şaşırdım. Zamanında ilkokul yıllarımızda bizlere böyle gösteriler yaptırırlardı. Bu tür milliyetçi, ırkçı gösterileri, egemen sınıfın ihtiyaçlarına uygun olarak, kreşlere kadar indirmişler diye düşündüm. Ayrıca bu yolla sadece minicik çocukları değil onların ailelerini de tekrar tekrar zehirliyorlar.

Okul yıllarımızda bizlere milliyetçilik zehrini aşılayan eğitim verdiler. Bizim geçtiğimiz yollardan aynı şekilde bizden sonraki kuşaklar da geçiyor. İşçilerle her konuşmamızda bu milliyetçilik belası karşımıza çıkıyor. Patronlar sınıfı işçileri kandırmak için en çok da milliyetçiliği kullanıyor.

Egemen olan ve biz işçilerin emeğini yalan dolanla çalarak sefa süren patronlar ve burjuva politikacılar milliyetçiliği işçileri kandırmak için hep kullandı ama işçilerin bu oyuna gelmediği zamanlar da oldu. İşçiler tarihte pek çok kez dünya işçileriyle kardeş olduklarını ve birlikte mücadele ederlerse sömürüden kurtulacaklarını anladılar. Bu yolla da pek çok zafer kazandılar.

Milliyetçilik işçi sınıfı için zehirdir, çocuklarımızın zehirlenmesine izin vermeyelim. Çocuklarımızı işçi sınıfının tarihi, fikirleri ve düşünceleriyle yetiştirelim. Bunu sağlamak için de sendikalarımızı, derneklerimizi, siyasi örgütlerimizi güçlendirelim, büyütelim, genişletelim.