Buradasınız
İnsanlığı Nefessiz Bırakan Sömürü Düzenine Mahkûm Değiliz!
Dünya ekonomisindeki sarsıntı devam ediyor. OECD’ye göre, dünya ekonomisi bu yıl yüzde 6 oranında daralacak. Üstelik bu iyimser senaryoya göre yapılmış bir tahmin. Sermayenin uluslararası kurumları, iyimserlik rüzgârı estirmek istedikleri için gerçeği tam açıklamıyorlar. Yine de IMF’in dünya ekonomisine dair hazırladığı raporuna koyduğu başlık çok şey anlatmıyor mu: “Benzersiz bir kriz, belirsiz bir iyileşme.” Bu krizin on yıl süreceğini ve sonuçlarının yıkıcı olacağını söyleyen önde gelen iktisatçıların açıklamaları da aslında IMF’in raporuna koyduğu başlıkla uyumlu. Yıllardır yılmadan dile getiriyoruz: Kapitalizm denen sömürü sistemi bir çıkmaza girmiş ve duvara toslamıştır. Sistem girdiği çıkmazdan kurtulamadığı için dünya ekonomisinde muazzam bir çöküş yaşanıyor. İşte tam da bu yüzden, sermayenin uluslararası örgütleri koronavirüsü abartıp felaket davulları çaldılar, çalıyorlar. Amaç bu çöküşü perdelemek!
Fakat estirilen fırtına bir parça duruldu ve şimdi sıra, zarar ziyan tespit çalışmalarına geldi. İşçi sınıfı cephesindeki duruma bir bakalım: Yalnızca ABD’de 45 milyon işçi işten atıldı. Bu inanılmaz bir rakamdır ve işçiler için gerçek felaket işsizliktir! Bu insanların ailelerini de eklediğimizde, işsizlikten etkilenenlerin sayısının 100 milyonu aştığını görürüz. Türkiye’de ise belki de tarihin en kaba yalanıyla gerçeklere takla attırılıyor. Geçen yılın Mart ayında 32 milyon 339 bin kişi işgücüne katılırken, her nasıl olmuşsa bir yıl içinde bu sayı 2 milyon 235 bin kişi azalmış! Oysa normal şartlarda genç nüfus artışına bağlı olarak işgücüne katılım artar. Yine aynı dönem içinde istihdam edilenlerin sayısında 1 milyon 662 binlik bir düşüş olmuş! Ama sanki kriz patlamamış, sanki ekonomi yoğun bakıma alınmamış ve sanki milyonlarca işçi işten atılmamış gibi, işsizlik düşmüş! Acaba TÜİK bilgisayarlarında kara deliklerin olduğu alanlar mı var, yoksa bize yalan mı söylüyorlar? Fakat tüm saklama gizleme oyunlarına rağmen, işsiz sayısını 3 milyon 971 bin kişi olarak açıklamak zorunda kaldılar. Sendikaların ortaya koyduğu gibi, son patlayan krizle birlikte gerçek işsizlerin sayısı 13 milyondur.
Henüz daha dünyada toplamda kaç milyon işçinin işsiz kaldığı kesinleşmiş değil. ILO, işten atılanların 200 milyonu bulabileceğini söylüyor. Ekonomi aylar boyunca adeta yoğun bakıma alındığı için, krizden dolayı meydana gelen yıkımın gerçek sonuçlarını ancak gelecek aylarda görebileceğiz. Zincirleme iflas dalgası, yalnızca ülke ekonomilerini daha derin bir çukura itmekle kalmaz, aynı zamanda işsizler ordusunu ve onunla birlikte işçi sınıfının öfkesini de büyütür. ABD’de patlayan ve hızla Avrupa ülkelerine yayılan gösteriler, emekçilerin susup oturmayacağının kanıtıdır. Tam da bu durumu hesaplayarak, “sonbaharda ikinci koronavirüs dalgası gelebilir” deyip duruyorlar. Hedefleri bir kez daha emekçileri korkutup eve kapatmak, insanları yalnızlaştırmak ve hak arama mücadelesini bastırmaktır. Eğer “ikinci dalga” virüs korkutması işe yaramazsa, başka bir şey bulmaya çalışacaklarından emin olalım!
Uluslararası sermaye çevrelerinin denetiminde olan Dünya Sağlık Örgütü, “koronavirüsün bir yere gittiği yok, onunla yaşamayı öğrenmeliyiz” diyor. Koronavirüs o kadar işlevsel ve o kadar kullanışlı bir araç ki, sermaye sınıfı kolay kolay ondan vazgeçmez. Mesela tüm dünyada siyasi iktidarlar yıllardır esnek çalıştırmayı hayata geçirmeye çalışıyor ama işçi sınıfının direnciyle karşılaştıkları için hedeflerine tam ulaşamıyorlardı. Derken koronavirüs ile toplum öylesine korkutuldu ki, işçilerin direnci kırıldı ve esnek çalıştırma gönüllü olarak kabul ettirildi. Şu anda dünya genelinde beyaz yakalı işçilerin önemli bir kısmı evden çalıştırılıyor. Teknoloji, banka ve sigorta gibi finans şirketleri beyaz yakalı işçileri evlerine göndererek milyon dolarlık kira ödemekten, elektrik, yol ve yemek masraflarından kurtulmuş oluyorlar. Böylece işçilerin ücretleri aslında düşerken, kapitalistlerin kârları da katlanmış oluyor!
Bir Çin atasözüne göre kriz fırsat demektir. Türkiye’deki siyasi iktidar bu Çin atasözünü pek seviyor olmalı. Baksanıza, işçi ve emekçiler korona korkutmasından başlarını kaldıramazken, siyasi iktidar fırsat bu fırsat diyerek kıdem tazminatını yok etmek üzere hücuma geçti. Neymiş efendim, kıdem tazminatı bir fona devredilecekmiş ve emekli maaşının tamamlayıcı kısmı olacakmış! Bu, keçiyi yemek isteyen kurdun kendisine söğüt dallarından boynuz yapıp keçi kılığına girmesine benziyor ama yemezler! Burada anlatamıyoruz fakat hikâyenin sonunda çukuru boylayan sinsi kurt oluyor! İktidar yıllardır İşsizlik Fonunu patronlar sınıfının kasasına aktarıyor. Fakat bu fon da suyunu çekmiş durumda ve şimdi yüklü dış borç baskısı altında olan AKP iktidarı, işçilerin kıdem tazminatına el koyarak yeni bir fon oluşturmak istiyor. İktidar her ne hikâye anlatırsa anlatsın, bilelim ki gerçek budur!
Sermaye sınıfı yıllardır işçi sınıfının kazanılmış haklarına saldırıyor, kemiriyor ve yok ediyor. Ancak canavar iştahına sahip sermaye sınıfı doymuyor, işçi sınıfının elinde avucunda ne varsa midesine indirmek istiyor. Uzun zamandır gözünü emeklilik fonlarından ayırmıyor. İnsan ömrünün uzadığı, yaşlı nüfusun arttığı ve sosyal fonlar üzerinde ağır yük olduğu propagandasını hatırlayalım! Siyasi iktidarlar, bu propaganda eşliğinde aslında genç kuşaklarda yaşlılarına karşı nefret duygusu oluşturmaya ve emeklilik yaşının uzatılmasını meşrulaştırmaya çalıştılar, çalışıyorlar. Kârın asıl amaç sayıldığı kapitalist düzende, egemenler için yaşlılar fazlalıktır. Çünkü artık sömürülecek enerjileri kalmamış ve kapitalistler için atıp kurtulmak gereken posa haline gelmişlerdir. Dünyada koronavirüsten ölenlerin ezici çoğunluğunun yaşlılar olmasına bir de buradan bakalım!
Yaşlıların fazlalık olarak görüldüğü bir sistem, tüm kılcal damarlarına kadar çürümüş ve kokuşmuştur. Böyle bir sistemde insanın nefes alması, kendini insan gibi hissetmesi, psikolojisinin bozulmaması mümkün mü? ABD’de siyah bir emekçinin öldürülmesinin ardından patlayan öfke, “nefes alamıyorum” sloganıyla dile geliyor. Bu sloganın tarihin bu kesitinde ortaya çıkması kesinlikle tesadüf değil. İnsanlar ister farkında olsun ister olmasınlar; bu slogan insanlığın içine itildiği dayanılmaz koşullara verdiği bir tepki, bir çığlıktır. İşsizlik, yoksulluk, sosyal güvenceden yoksunluk, akıl almaz düzeye ulaşan toplumsal eşitsizlik, demokratik hakların yok edilmesi, devlet ve polis baskısı… Fakat tüm bunlarla birleşen bir şey var: Dayanışmayı yok eden, rekabeti ve bencilliği durmaksızın kışkırtan kapitalizm insanlığımızı öldürüyor, insani duygularımızı yok ediyor. İşte “nefes alamıyorum” çığlığı bu gidişe bir karşı koyuştur; dayanışma ve paylaşım duygularının yani insani duyguların ayakları üzerine dikilip kapitalizme hayır demesidir!
Durmaksızın krizler üreten, tüm zenginliği bir avuç asalağın elinde toplayan, insanlığı nefessiz bırakan kapitalizmde yaşamaya mahkûm değiliz. İnsanlık uzun yollardan geçti, büyük bedeller ödedi ama geldiğimiz aşamada yeni bir dünya kuracak tüm imkânları da var etti. İnsanın insanı sömürmediği, işsizliğin, açlığın, yoksulluğun, savaş ve şiddetin olmadığı bir toplum kurabiliriz! Öyleyse “ben ne yapabilirim ki?” düşüncesini bir kenara bırakalım. Emin olalım ki, işte o zaman ne yapmamız gerektiğini tüm çıplaklığıyla görmeye başlayacağız!
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- Hayat Pahalı Ama Hayatımız Çok Ucuz!
- “Neyin Yoksa Ondan Sakın Vazgeçme Oğlum”
- Yarına Gidenler, Yarınlar İçin Mücadele Edenler
- Büyüyen Yoksulluk ve Sosyal Yardımlar
- Rakamların Ardına Gizlenen Gerçekler
- Sermayenin ve İktidarın Saldırılarını Püskürtmek İçin 1 Mayıs Ruhuyla Birleşelim
- İşçi Dayanışması 192. Sayı Çıktı!
- Bumerang Geri Döner!
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- İşçi Dayanışması 191. Sayı Çıktı!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
- MESS Sözleşmesinden Çıkardığımız Bir Ders Var
- Patron Haklı mı?
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- Hayat Pahalı Ama Hayatımız Çok Ucuz!
- “Neyin Yoksa Ondan Sakın Vazgeçme Oğlum”
- Yarına Gidenler, Yarınlar İçin Mücadele Edenler
- Büyüyen Yoksulluk ve Sosyal Yardımlar
- Rakamların Ardına Gizlenen Gerçekler
- Sermayenin ve İktidarın Saldırılarını Püskürtmek İçin 1 Mayıs Ruhuyla Birleşelim
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
- Unutma, Örgütlen, Hesap Sor!
- Bölünenler mi Birleşenler mi Kazanır?
- Örgütlülük İşçi Sınıfının Gücü, Toplumun Umududur!
- Asıl Düşman Olan Kim?
- “Dejavu” Sarmalını Kırmak İçin
- Derby’den Özak’a Sendikalı Olma, Sendika Seçme Hakkı
- Boyun Eğmek mi Birlikte Karşı Durmak mı?
Son Eklenenler
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...
- 2021 yılı sonunda Mesleki Eğitim Kanunu’nda yapılan değişiklikle birlikte MESEM’e (Mesleki Eğitim Merkezleri) kayıtlı kişi sayısında patlama yaşandı. Bugün MESEM’e kayıtlı, 300 bini ise 18 yaşından küçük, 1,5 milyon öğrenci var. MESEM’lerin daha...
- Bizler Gebze’den işçi ve öğrenciler olarak 1 Mayıs yaklaşırken sizlerle duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istiyoruz. Birçoğumuz 1 Mayıs’ı UİD-DER’in geçen sene Uğur Mumcu Kültür Merkezinde gerçekleşen 1 Mayıs etkinliği ile tanıdık. Bu tanışma...
- UİD-DER’li işçiler, grevlerinin 9. gününde Mersen işçilerine dayanışma ziyaretinde bulundu. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor! Yaşasın Sınıf Dayanışması!” pankartı arkasında grev çadırına yürüyen UİD-DER’li işçiler hep birlikte “Yaşasın Sınıf...
- Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle...
- Bizler kamuda çalışan sağlık emekçisi kadınlarız. 1 Mayıs yaklaşırken içimizdeki heyecan ve umutla bir araya geldik ve sağlık emekçileri olarak “neler talep ediyoruz?” diye konuştuk. Kadınların oldukça yoğun çalıştığı bir sektörde olmamıza rağmen...