Patronların Yalanlarına Kanmayalım!

Dostlar, bizler klozet, lavabo ve banyo dolapları üreten bir seramik fabrikasında çalışmaktayız. Çalıştığımız fabrika ilkel çalışma koşullarıyla, düzensiz iş saatleriyle, sakatlı ve ölümlü iş kazalarıyla bölgede tanınan bir fabrika. Patronumuz ise her ne kadar dini vecibelerini yerine getiren ve reklâmcı Müslümancılığıyla tanınıyor olsa da, aslında o da diğer rakipleriyle uluslararası arenada boy ölçüşen bir burjuva. Bundan 3 ay önce “sevgili” patronumuz fabrikada çalışan 350 işçi arkadaşımızı yemekhanede toplamış ve kriz gerekçesiyle fabrikanın üretime 1 ilâ 1,5 ay ara vereceğini duyurmuştu. Tabii 350 çalışanın bu süre boyunca paraları ve geriye dönük sosyal haklarını vereceğini de söylemişti. Tam 3 ay oldu. Patronun vereceği paralar ve sosyal haklardan ne ses var ne de soluk.

Peki, bu 3 ay içersinde fabrikasını kapattı mı? Hayır! Peki, ne yaptı? Depolarda bekleyen on binlerce ürünü ihraç etti. Fabrikaya yeni makineler aldı ve arabasını değiştirdi. Şimdilerde ise kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez misali yeni yatırım alanları için fuara hazırlanıyor. Eğer patronumuzun şimdi ne yaptığını merek ediyorsak, çok düşünmeye gerek yok. Çünkü bizlerin sırtından kazandığı paraların sefasını sürüyor. Peki ya işçi arkadaşlarım biz bu 3 ay içersinde ne yaptık? Kimimiz akşam evine bir ekmek dahi götüremedi, kirasını ödeyemediğimiz evimizden çıkarıldık. Koca bir kışı odunsuz kömürsüz geçirdik. Dahası okula giden çocuklarımıza bir öğle yemeği parası veremedik. Şimdi ise sanki bu durum kaderimizmiş gibi çaresiz fabrikanın açılmasını bekliyoruz.

Evet dostlar, patronlar sınıfının saldırıları devam ediyor ve krizin faturasını biz işçilere kesiyorlar. Onun içindir ki patronlar sınıfının yalanlarına ve saldırılarına karşı çalıştığımız fabrikalardan başlamak üzere her yerde işçiler olarak örgütlü gücümüzü yaratalım. İşte o zaman işçilerin inançlarıyla oynayan, bizleri açlık ve yoksulluğa mahkûm eden patronlar sınıfını dize getirebiliriz.

Örgütlü gücüne güven, mücadeleye kenetlen!