Buradasınız
Örgütlenen İşçinin Değişimi
İzmir’den emekli bir işçi

Hepimiz çalıştığımız işlerde deneyim kazanırız zaman içerisinde. Bu deneyimlerin neticesinde çalıştığımız makineyi tanırız. Hatta o makinenin bir parçası gibi oluruz. Aslında kapitalist düzen altında biz işçiler makinenin bir parçasıyız. Hatta patronun gözünde bir cıvata kadar değerimiz bile yoktur. Makinenin bir cıvatası kırıldığında bir kılı eksilen domuz gibi üzülür patronlar. Çünkü o cıvataya para harcayacaktır. O makineyi satın alırken o cıvataya da para ödemişti. Peki, o makineye ödediği parayı nereden elde etmişti? Elbette çalıştırdığı işçilerin ürettiği artı-değerden gasp etmişti. Bir işçi uzuvlarından birini çalışırken kaybettiğinde ise o domuzların kılları bile kıpırdamaz. Uzuvlarından birini kaybeden işçiyi kapının önüne koyarlar. Kapıda sırada bekleyenlerden en sağlamını işe alırlar. Ezilerek yağı çıkartılıp posasını atar gibi atarlar işçiyi bu sömürücü efendiler.
Ancak çalıştığımız iş ne kadar zor ve zahmetli olsa da işimizi ve çalıştığımız makineyi, araç, gereç her ne ise zamanla alışır, severiz. Sevmemizin asıl nedeni karnımızı doyurabilmemiz ve evimizi geçindirebilmemizdir. Ayrıca çalışarak bir işe yaradığımız için mutlu oluruz. Bir başkasına muhtaç olmadığımız için gururla bakarız her şeye. Mesela çalışmaya başlayan ve para kazanan bir kadın işçinin kendisine güveni gelir. İş arkadaşlarımızla bir aile gibi oluruz. İlerleyen zaman içerisinde yaşadığımız sorunların aynı olduğunun farkına varırız. Fakat patronlar başta ücretlerimizin aynı olmaması için ince eleyip sık dokurlar. Bu nedenden dolayı aynı işi yaptığımız halde aldığımız ücretler farklı olduğu için birbirimize düşman etmeye çalışır patronlar bizi. Müdürler ve ustabaşıları bizim birlik olmamızı engellemek için her yolu denerler. Aslında birlik olmaya başladığımızda yaşadığımız tüm sorunların aynı olduğunun farkına varmaya başlarız. Yaşadığımız sorunların aynı olduğunun farkına varsak da başta neyi nasıl yapacağımızı bilemeyiz. Yıllardır sessiz sedasız bütün baskı ve zorluklara katlanmışızdır. Ancak birlik olmaya başladığımızda bütün sorunları bir çırpıda ortadan kaldırabilecekmişiz gibi aceleci davranırız. Aceleci davrandığımız için geri dönüşü zor hatalar yaparız.
İşte böyle dönemlerde bir biçimde aramızdaki sınıf bilincine sahip işçilerle tanıştığımızda algılarımız değişmeye başlar. Çalıştığımız işyerine sendikayı sokmak dâhil, en küçük bir sorunumuzu için birlikte çözmek bile örgütlü davranmanın ve sabırlı olmanın ne kadar önemli olduğunu kavramaya başlarız. Bize ayna tutan bilinçli işçi arkadaşlarımız gibi biz de örgütlülüğün önemini kavramaya başlarız. Böylesi bir sürecin ardından örgütlü bir işçi olmanın bizim için hayati bir öneme sahip olduğunun bilincine varırız. Artık baktığımız her şeye sınıfımızın gözünden bakmaya çalışırız. Mesela satın aldığımız bir tek sakıza bile baktığımızda o sakızı işçilerin ürettiğini görürüz. Yani bir tek sakızda bile işçilerin artı-değeri sağladığını ve patronların o artı-değere el koyduklarını görürüz.
Dolayısıyla patronlar sınıfının işçi sınıfını nasıl iliklerine dek sömürdüğünü görürüz. Patronlar sınıfının üstünde oturduğu servetlerin tamamının işçi sınıfının emeğinden geldiğini görürüz. İşte bu bilince vardığımızda sömürücü sınıf burjuvaziye karşı kinimiz ve nefretimiz bin kat artar. Bugün sınıf bilincinden uzak olan işçi kardeşlerimizin de bizim gibi örgütlü olduğunda kendi sınıfımızın bilincine sahip olacağını biliriz. Örgütlü bir işçi olduğumuzda bir işçi kardeşimizi daha örgütlü mücadelenin içine katmak için emek veririz. Bir zamanlar birileri bizim örgütlenmemiz için bize emek vermiştir. Biz de başka işçi kardeşlerimizin örgütlenmesi için emek veririz.
Kendi sınıfımızın tarihini, kapitalist sistemin ortaya çıkmasıyla birlikte, o sistemin mezar kazıcısı olan işçi sınıfının da tarih sahnesine çıktığını görürüz. Kendi ailemizden yedi kuşak geride kalanları öğrenir gibi sınıfımızın tarihini öğrenmeye başlarız. Bir kitabın sayfalarını dikkatlice okur gibi nasıl mücadeleler verildiğini, sınıfımızın tarihini zihnimize yazarız. Yani işçi sınıfı ve sömürücüler sınıfı burjuvazinin iki düşman sınıf olduğunu ve kavgamızın sürdüğünü mücadelenin içinde yaşayarak kavrarız.
İçinden geçtiğimiz bu karanlık günlerde bile birçok yerde grev ve direnişler sürüyor. Bugün sessiz sedasız çalışan işçiler de yarın bir gün bir şekilde örgütlü işçilerle temas ettiklerinde uyanmaya başlayacaklardır. Bugün devam eden grev ve direnişlerin birliğine ve beraberliğine saldırılar sürüyor. Patronların saldırılarına karşı örgütlü mücadeleye devam ediyoruz. Patronlar sınıfı, tarih boyunca işçi sınıfından çaldıklarını geri alacağımızdan korkuyor. Hırsız olmasalar bu denli korkmazlardı. Oysa bizler işçi sınıfı olarak aldığımız ücretin her kuruşunu alın teri dökerek hak ediyoruz ve bu yüzden de içimiz rahattır. Tüm baskı ve yarattıkları karanlıklara inat bu asalak sömürücülerin korktuklarını eninde sonunda başlarına getirecek olan örgütlü işçi sınıfıdır.
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
- Son Gülen İyi Güler!
- Şu Promosyon Meselesi…
- “MasterChef” Erman Yemeğini Neden Yapamadı?
- Protesto Saygısızlık mıdır Demokratik Hak mı?
- Yeşim’in Annesine Yaşatılanlar…
- Kartal ve Tavuk Hikâyesi
- Zam İsterken Nelere Dikkat Etmelisiniz?
- Örgütlüysek Her Şeyiz, Örgütsüzsek Hiçbir Şey!
- Biz Mücadele Ettikçe Güzel Olacak Her Şey
- UİD-DER’le Tanışmak
- Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Yaşanan Sorunlar
- “Zincir Marketi Zincirine Bağladık”
- “Patronların Değil Abi, İşçilerin Grev Günlüğü Bu!”
- Patronlar mı Değişti, Yoksa İşçiler mi?
- Örgütlenen İşçinin Değişimi
- Patronun Ayak Oyunu Küflü Pasta
Son Eklenenler
- Kapitalizmin dünyanın her yerinde insanlığa cehennemi yaşattığı bir dönemden geçiyoruz. Büyüyen sorunlar karşısında kaçınılmaz olarak mücadele de büyüyor. Fransa’dan İran’a, İngiltere’den Peru’ya dünyanın her yerinde büyük protestolardan grev ve...
- Toplumun geniş kesimlerinin duyduğu hoşnutsuzluğun, öfkenin ve değişim isteğinin farkında olmamak mümkün değil. Değişim isteği özellikle gençlerde ve kadınlarda kendini dışa vuruyor. Özgürlüklerimizin kısıtlanmasına, horlanmaya, aşağılanmaya, yok...
- Türkiye’de gidişattan hoşnut olmayanların, o veya bu konuda değişim isteyenlerin sayısıyla son seçimde mevcut iktidara ve Erdoğan’a oy vermeyenlerin sayısı eşit değil. Şöyle ki; toplumun ekseriyeti yaşamın her alanına damgasını vuran krizlerden,...
- Rosa Luxemburg, yaşamını işçi sınıfının sömürüden kurtuluşu mücadelesine adamış cesur bir kadın ve işçi sınıfımızın sosyalist önderlerinden biri. Bu nedenle UİD-DER’in bizleri Jülide Kural’ın “Ben Rosa Luxemburg” oyunuyla buluşturacağını duyunca çok...
- Türkiye’nin çeşitli illerinde üretim yapan Şirikçioğlu Tekstil’de işçiler 2017 yılından bu yana sendikal mücadele yürütüyor. İşçiler çalışma koşullarının düzeltilmesi, ücretlerinin yükseltilmesi ve iş güvenliği önlemlerinin alınması talebiyle HAK-İŞ...
- İşçi sınıfımızın üç yürek işçisini Haziran ayında kaybettik. 3 Haziran 1963’te Nâzım Hikmet, 2 Haziran 1970’te Orhan Kemal, 2 Haziran 1991’de ise Ahmed Arif’in güzel yüreği artık atmaz oldu, söylenecek sözleri yarım kaldı. Fakat kalemlerini...
- Ben metal sektöründe çalışan bir işçiydim. İşçiydim diyorum çünkü hakkımızı aradığımız için işten çıkarıldık. İşveren biz işçilerin ve temsilcilerimizin taleplerini karşılamamak için her yola başvuruyordu. Sorunları çözmek bir yana daha fazla baskı...
- Seçimlerden önce siyasi iktidar türlü vaatler sıralamış, 24 Nisan-31 Mayıs tarihleri arasında kullanılan doğalgazın tamamının ve gelecek yıl Mayıs ayına kadar kullanılacak gazın ise ay bazında 25 metreküplük kısmının ücretsiz olacağını duyurmuştu. “...
- İşçi ve emekçileri ilgilendiren tüm alanlarda devasa bir sorunlar yumağı her geçen gün büyüyor. Ama bunlar seçim meydanlarında gündem olmadı. Sorunların üstü milliyetçilikle, hamasetle örtülmeye çalışıldı.
- Yunanistan'da Pire Emek Merkezi’nin çağrısıyla düzenlenen ve binlerce emekçinin, çeşitli sendikalardan temsilcilerin ve işçilerin katıldığı yürüyüşte “iş cinayetleri durdurulsun” denildi.
- Fransa’da Disneyland Paris işçileri artan hayat pahalılığına ve düşük ücretlere karşı ücret artışı ve çalışma koşullarının düzeltilmesi talebiyle 30 Mayısta iş durdurdu.
- İşçi ve emekçilerin ezici çoğunluğu gidişattan endişeli, hoşnutsuz, sorunların çözülmesini, ekonominin düzelmesini istiyor. Ama öte yandan çok sayıda işçi ve emekçi sorunlarımızın kaynağında olan, hoşnutsuzluğumuzun nedeni olan mevcut iktidara oy...
- İstanbul Büyükşehir Belediyesine bağlı bir şirkette çöp işinde çalışan bir işçiyim. Dışarıdan bakıldığında, belediyede çalıştığımız için, insanların gözünde güzel bir işimiz var gibi algılanıyor ve sohbetlerde de dile getiriliyor. Ama işin iç yüzü...