Buradasınız
Sınıfsız, Sömürüsüz Bir Dünya Hayal Değil!
Kardeşler, hepimiz kendimize sormalıyız: Nasıl bir dünyada ve nasıl bir düzende yaşıyoruz? Bizlerin, çocuklarımızın ve onlardan sonraki neslin geleceği nasıl belirlenecek? Daha da önemlisi kim belirleyecek?
Evet, kim belirleyecek geleceğimizi?
Sömürünün, savaşların ve sınıfların olmadığı, iş kazalarında işçilerin ölmediği, insanın insanı ezmediği bir düzen mi, yoksa kapitalizm mi?
Kapitalizm çürümüş ve tükenmiştir. Kapitalizm insanlığa yıkım ve gözyaşından başka hiçbir şey veremez, vermemektedir. Çünkü kapitalizm, insanın insanı sömürdüğü, bir avuç kapitalistin/patronun bizim ürettiğimiz zenginliğe el koyduğu, milyarlarca insanın ise yoksulluk ve sefalet koşullarında yaşadığı bir düzenin adıdır.
Kısacası, dünyanın neresinde olursa olsun işçi sınıfı üretiyor, patronlar sınıfı ise üretilen zenginliğe el koyuyor. Kapitalist sömürü düzeninde sefahat ve ihtişam bir yanda, sefalet öte yandadır.
Bu düzende her gün 1 milyardan fazla insan aç yatıyor. Dünya nüfusunun yarısından fazlası yoksulluk koşullarına katlanıyor. Her sene 11 milyondan fazla çocuk açlıktan ve önlenebilir hastalıklardan ölüyor.
Yani kapitalist sistem tam anlamıyla akıl dışı bir sistemdir. Teknolojik gelişmeler sonucu günde 4 saat ve hatta daha az çalışarak tüm insanlığın temel ihtiyaçlarını asgari düzeyde karşılamak mümkün hale gelmesine rağmen, iş saatleri uzuyor ve işsizlik giderek tırmanıyor.
Biz işçilerin dünya kadar sorunu var. Uzayan iş saatleri, düşük ücretler, taşeronlaştırma sistemi, güvencesizlik, iş kazaları ve iş cinayetleri sorunlarımızın başında geliyor. İşte Soma’dan sonra Torunlar İnşaat’ta 10 işçi kardeşimizi daha sermayeye kurban verdik. İş güvenliği önlemleri alınmadığı için 2014’ün ilk dokuz ayında, iş kazalarında daha şimdiden 1300 işçi yaşamını kaybetmiş durumda.
Kardeşler, bu düzende her şey bir mal olarak görülür.
Önemli olan insan değil, paradır, sermayedir, kârdır. Başta medya olmak üzere düzenin tüm kurumları insanlara bu düşünceyi aşılıyorlar.
Örneğin toplumun süte ihtiyacı olması önemli değildir. Eğer süt kârlı değilse, patron süt tesisini kapatır ve gider silaha yatırım yapar.
Üretilen silahlar, Ortadoğu’da görüleceği üzere kurşun veya bomba olarak emekçi halkların tepesine yağarken, kapitalistler büyük kârlar elde ederler. Emperyalist-kapitalist devletlerin başını çektiği savaşların amacı pazar ve yatırım alanlarına el koymaktır. ABD emperyalizmi Irak’ı ve Afganistan’ı yerle bir ederken ve savaş görüntüleri film gibi televizyonlarda sunulurken, silah şirketlerinin kârları da kat be kat artmaktaydı.
Şunu hiç unutmayalım: Savaş kapitalist düzenin ayrılmaz bir parçasıdır.
İşte bu nedenle bugün Suriye, Irak ve tüm Ortadoğu tam bir savaş bataklığına dönüşmüş durumda. Milyonlarca insan yerini yurdunu terk ederek göçmen hale gelmiş, acımasız ve insanlık dışı koşullarda yaşamaya mecbur edilmiştir.
Bir kez daha altını çizelim: Kapitalist sömürü düzeni işçilere, emekçilere, kısacası insanlığa yıkım, acı ve gözyaşından başka hiçbir şey veremez.
Kardeşler, bilmeliyiz ki bu kâr düzenine mahkûm değiliz. İnsan emeğinin sömürülmediği, işsizliğin, açlığın, yoksulluğun, savaşların, iş cinayetlerinin, acı ve gözyaşının olmadığı bir dünya mümkündür.
Geçmişten günümüze emekçiler zorbalığa boyun eğmemiş, umutsuz olmamış ve daima sömürüsüz bir dünya için mücadele etmişlerdir. Etmeye de devam edecekler!
Ama bu mücadeleler çeşitli nedenlerden ötürü hedefine ulaşamıyor. Çünkü işçiler, hem yaşadıkları ülkelerde hem de dünya ölçeğinde tam bir birlik içinde değiller. Tüm zenginliği üreten işçiler birleştiklerinde, onların karşısında kimse duramaz. İşte patronlar bu gerçeği çok iyi biliyorlar.
Bundan ötürü işçileri çeşitli biçimlerde bölüp parçalıyor ve bir araya gelmelerinin önüne geçmeye çalışıyorlar.
Farklı milletlerden ve dinlerden olan işçileri milliyetçilik ya da dinsel ayrım temelinde birbirlerine karşı kışkırtıyorlar.
Şöyle dönüp Türkiye’ye bir bakalım: Egemen sınıfı oluşturan burjuvazinin partileri, toplumu farklı kutuplara bölmüş durumdalar. Kendi çıkarları için toplumu yapay bir şekilde bölen AKP, CHP ve MHP; halkın çeşitli kesimlerini birbirine karşı kışkırtmaya ve hatta düşmanlaştırmaya çalışmaktadır.
Ne yazık ki aynı sınıfın parçaları olan işçiler, birlik ve beraberlik içinde olamadıkları için bu düzen partilerinin arkalarına takılıyorlar.
Oysa işçilerin çıkarları, patronların çıkarından tamamen farklıdır. Dolayısıyla işçilerin adresi patronlara hizmet eden düzen partileri olamaz, olmamalıdır.
Şurası çok açık ki, eğer biz işçiler sorunlarımız etrafında bir araya gelip birleşmezsek, AKP kılını kıpırdatmayacak. Düzen partileri kendi çıkarları için bizleri bölüp parçalamaya devam edecekler.
Buna izin vermeyelim!
Biz işçi sınıfıyız ve işçi sınıfı olarak kendi bağımsız çıkarlarımız temelinde örgütlenmeli, birleşmeliyiz.
Birleşip mücadele ettiğimizde, diğer milliyetlerden işçilerin de bizlerin sınıf kardeşi olduğunu göreceğiz. Hangi millet veya dinden olursa olsun, sınıfsız, sömürüsüz bir dünyanın kapılarını ancak işçilerin mücadelesi açabilir. Çünkü tüm zenginliği üreten, ama işsizliğe ve yoksulluğa katlanan ve kapitalist sömürü düzeninden çıkarı olmayan tek sınıf işçi sınıfıdır.
Kapitalizme boyun eğmek zorunda değiliz. Sömürünün ve savaşların olmadığı, kadınların ve çocukların ezilmediği, tüm insanların özgür olduğu sosyalist bir dünyayı kuracak gücümüz var. Yapmamız gereken şey, işyerlerinden başlayarak ülke genelinde ve aynı zamanda dünya ölçeğinde işçi kardeşlerimizle yan yana gelmek, bilinçlenmek ve kapitalizmi tarihin çöplüğüne atmak için mücadele etmektir. Bir kez daha vurgulayalım: Sınıfsız, sömürüsüz bir dünya kurmak hayal değildir!
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- Hayat Pahalı Ama Hayatımız Çok Ucuz!
- “Neyin Yoksa Ondan Sakın Vazgeçme Oğlum”
- Yarına Gidenler, Yarınlar İçin Mücadele Edenler
- Büyüyen Yoksulluk ve Sosyal Yardımlar
- Rakamların Ardına Gizlenen Gerçekler
- Sermayenin ve İktidarın Saldırılarını Püskürtmek İçin 1 Mayıs Ruhuyla Birleşelim
- İşçi Dayanışması 192. Sayı Çıktı!
- Bumerang Geri Döner!
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- İşçi Dayanışması 191. Sayı Çıktı!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
- MESS Sözleşmesinden Çıkardığımız Bir Ders Var
- Patron Haklı mı?
Son Eklenenler
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...