Buradasınız
Zeytin Karası Gözler, Çimen Yeşili Gözler...
İzmir’den emekli bir işçi
İki ay kadar önce hastane önünde tanık olduklarım insanlığını hepten yitirmemiş herkesi duygulandırırdı. Hastanenin dış kapısının duvarının dibinde çiçek satan karı koca bir çift oturuyordu. İkisi de ziyadesiyle esmerler. Erkek kısa boylu, elleri iri kemikli. Tırnaklarının arası tozdan, topraktan simsiyah, yaşı ancak kırk beş gibi. Kadının elleri hafif tombul ve küçüktü. Elleri nasırlı ve tırnak araları simsiyahtı. Kadının gözleri koyu çimen yeşiliydi. Romanlarda az rastlanır bir göz rengi. Her biri o an gelen, bir tam ekmek arası tavuk dönerlerini yemeğe başladılar. Bir arkadaşımı beklediğim için onlarla sohbet ediyordum. Yemeğe buyur ettiler. Aç olmadığım için kabul etmedim.
O sırada yanımızdan kucağında çocuğuyla bir kadın geçti. Kadın arkasına bakıp Arapça bir şeyler söyledi. 6-7 yaşlarında bir kız çocuğu gelip yemek yiyen karı kocanın önünde durdu. Kızın gözleri iri parlak kara zeytin gibi güzeldi. Çiçekçi kadın çocuğun aç olduğunu anladı. Isırmadığı taraftan tavuk dönerin yarısından çoğunu kopartıp çocuğa verdi. Aç çocuk hızlı yemiş olmalı ki boğazına takıldı lokması. Az ilerideki büfeden bir su alıp çocuğa içirdim. Annesi elli metre ileride çocuğa öncekinden çok daha sert ve endişeli şekilde bağırarak yanına çağırdı. Çocuğa “annen mi?” diye sordum. “Evet, annem” diye kırık bir Türkçeyle cevap verdi. “Ne dedi?” diye sordum. Çocuk “mefi, mefi, mefi muşgulat (yok yok, sorun yok) dedi. Sizin bana zehirli ekmek ve su verdiğinizden korkuyor” demişti. Annesi tekrar çağırdığında küçük kız hoplaya zıplaya annesinin yanına gitmişti. Roman kadın onlardan tarafa bakarak “abe yavrum benim. Ekmeğin çoğunu annesine verdi. Gördün mü Ramo?” dedi kocasına.
Aylar sonra Roman kadınla İZBAN’da karşılaştık. Selamlaştık. Hal hatır sordum. Başıyla iyi olmadığını söyledi. Çimen yeşili gözlerinden damlalar ardı ardına döküldü. “Abası hasta mı oldun?” diye sordum. Ağlamaktan zoraki konuşuyor. Yanındaki koltuk boşalınca yanına oturdum. Bir süre konuşmadık. Sonra anlatmaya başladı. “Abecim astanenin önündeki Suriyeli kızcağız atırlanın mı? O güzel gözlü yavruyu öldürmüşler. Geçen hafta annesi astanenin önüne geldi. Arapça konuşuyor. Çok ağlıyordu. Küçük çocuk kucağında, kız çocuğu yoktu. El işaretiyle küçük kızı sordum. Daha çok ağlamaya başladı. ‘Nana, Nana’ diyordu. Em konuşuyor, em ağlıyordu. Sanki Nana kızın adı. Kızın cesedi bir gün önce ormanda bulunmuş. Kadının sözlerinden tekini bile anlamadım. Ama onunla aynı acıyı yaşadım. Ciğerim yandı. Teselli etmek için kadına sarıldım. Birlikte ağladık. Bu nasıl kirli bir dünya? O bir lokma kızın kara gözleri gözümün önünden gitmiyor…” ağlayarak anlattı.
Dünyamızı kirleten sömürücü düzendir. İri kara gözlü minik Nana’nın katili binlerce Suriyelinin yerini yurdunu terk etmesine neden olan savaşı yürüten sömürücülerdir. Dünyamızı yeniden aralarında paylaşmak için Ortadoğu’yu kan deryasına çeviren kan emici haydutlardır. Halkların birbiriyle hiçbir sorunu yoktur. Birbirinin dilini bilmeyen, biri “Suriyeli” diğeri “Çingene” diye aşağılanan kadınlar, birbirinin ekmeğini de acısını da paylaşıyor.
YÜREKLERİN GEZİNTİSİ
SİBAŞ İşçilerinin Direnişi Sürüyor
- Dünya Üzerinde Yaşayan Herkesin Evi Olmalı
- Onlar Yok Ediyor, Biz Yenisini Yapacağız!
- Suyun Lüksü Olur mu Hiç?
- “Senin Yolundan Gideceğim Amca”
- Her Günü Doğa ve İnsanlık Günü İlan Etmek İçin…
- “Kıpır Kıpırsın, Heyecanın Ne Güzel Ey Yolcu”
- “Bence, Sevgi Emektir”
- Ah, Cemal Ah!
- Bir Fotoğraf Karesinin Hissettirdikleri
- Davulun Sesi Uzaktan Hoş Gelir
- İstanbul’da Yaşam: Deniz Kıyısında Deniz Görememek!
- Bruno’nun Fikri, Benim Fikrim, Senin Fikrin…
- Yüzüncü Maymun Teorisi
- Bir Otobüs, İki Kuşak ve İşçi Sınıfı
- “Hey” Diyen ve UİD-DER Saflarında Büyüyen Çocuklarımız
- Butimar, Sen Safi Bir Kuş musun?
- Her Şeyin Bizim Ellerimizde Olması İçin!
- “Değişmeyen Tek Şey Değişimin Kendisidir”
- “Dert Bizde, Derman Ellerimizdedir”
- “Nehir, Nehir, Çocuğumu Geri Verin!”
Son Eklenenler
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...