Buradasınız
Kapitalizm Bir Halk Sağlığı Sorunudur
Ankara’dan bir işçi

Kanser ve şeker hastalıklarında hızlı bir artış var. Her iki hastalık da vücudu yıkıma uğratan, organ yetmezliklerine sebep olan ve tedavi sürecinin çok zor olduğu hastalıklar. Bu hastalıkları kendisi yaşayanlar ya da bir yakını aracılığıyla bilenler hastanın çektiği acıları, bazen tedavinin imkânsız olduğunu bile bile sonuç almak için çırpınışları iyi bilir. Hastanın yakınları da hastanın yaşadıkları karşısında bir çıkışsızlığa düşer. Canından çok sevdiği en yakını için bir şey yapamamak duygusu insanı yer bitirir. Bu tip hastaların bakımı, zor olduğu kadar masraflıdır da. Maddi imkânsızlıklar da işin içine girdiğinde durum içinden çıkılmaz hale gelir. Elde avuçta ne varsa hastayı bir parça iyi etmek için verilir. Maalesef her tedavi de olumlu sonuçlanmaz.
Kanser ve şeker hastalarının sayısı artıyor
Uluslararası Diyabet Federasyonu IDF’nin hazırladığı Diyabet Atlası tahminlerine göre 2015’te 11 yetişkinden 1’i diyabetli. Bu da 415 milyon kişiye karşılık geliyor. Diyabetli hastaların %46,5’i yani neredeyse yarısı teşhis konulmadığı için diyabetli olduğunu bilmiyor. Küresel sağlık harcamalarının %12’si yani 673 milyar dolar diyabete harcanıyor. 7 doğumdan 1’i gebelik diyabetinden etkileniyor. Diyabet hastalarının dörtte üçü düşük ve orta gelir düzeyindeki ülkelerde yaşıyor. 542 bin çocuk tip1 diyabet hastası. Her 6 saniyede 1 kişi diyabet hastalığından hayatını kaybediyor. [i]
Dünya Sağlık Örgütünün istatistiklerine göre; dünyada kanser nedeniyle hayatını kaybedenlerin sayısı 2000 yılı ile kıyaslandığında, yüzde 27,5 artış göstererek 8,8 milyona yükseldi. Türkiye’de 2000 yılında 89,4 bin kişi kanserden hayatını kaybederken, 2015 yılında bu sayı yaklaşık 104 bine yükseldi. Yani Türkiye’de kanserden ölenlerin sayısı 2000 yılı ile kıyaslandığında yüzde 16 artış gösterdi. [ii]
Rakamların ürkütücü olduğu ortada. Dünya Sağlık Örgütü WHO’nun 4 Şubat Dünya Kanser Günü vesilesiyle yayınladığı rapora göre kanserin 5 ana nedeni var: Yüksek vücut kitle endeksi, meyve ve sebze alımının düşük olması, fiziksel aktivitelerde bulunmamak, sigara kullanımı, alkol tüketimi. Ama çevre kirliliği, gıdalardaki katkı maddeleri, tarımda kullanılan zehirler gibi faktörler bu ana nedenler arasında sayılmıyor. Ayrıca raporda erken teşhisin kanser tedavisinin sonuç vermesinde etkili olduğu belirtiliyor. [iii] Benzer nedenler şeker hastalığı için de geçerli.
Sermaye her şeyi kâra çeviriyor
Yukarıda belirtilen verileri sunanlar burjuva kurumlardır ve yayınladıkları tüm raporlarda bu hastalıkların çok maliyetli olduğu ve sağlık bütçelerine ağır yük oluşturduğu belirtiliyor. Hastalıkların nedenlerinin, insanların çektiği acıların, kayıpların gündem yapılması gerekirken bu hastalıkların tedavi edilmesinin maliyeti gündem ediliyor. Üstelik sermaye sınıfı bu hastalıkları kâra dönüştürmesini çok iyi biliyor. Kapitalizmde sağlık hizmetleri metadır ve sağlık sektörü çok kârlı bir sektördür. Kullanılan tüm ilaç, alet ve makineler sermaye sahipleri tarafından fabrikalarda işçilere ürettirilir ve satılır. Hastanelerde doktorundan, temizlik görevlisine işçiler hizmet verir ve bu hizmet hastaya satılır. Sağlık malzemeleri ve hizmeti, üretim maliyetinin çok üzerinde fiyatlarla piyasaya sürülür, büyük kârlar elde edilir. Yani sermaye sınıfı insanların hastalanmasını bile paraya çevirir. Bu durumda dünya burjuvazisinin hastalıkların artmasına üzüldüğünü zannetmek saflık olur.
Kapitalizmin üretim anlayışına, her şeyi metaya çevirerek satmasına, sermayenin sınırsız kâr ve büyüme arzusuna, işçilerin yaşam koşullarına baktığımızda aslında şeker ve kanser gibi hastalıkların neden bu kadar arttığı ortadadır. Çalışma saatleri çok uzun, bu çalışmanın karşılığında işçilerin aldıkları ücretler çok düşük. İşsizlik, yoksulluk çok yaygın. Çok çalışma, yetersiz beslenme ve psikolojik sorunlar kaçınılmaz. İşçi ve emekçiler kaliteli olup olmadığına bakmadan en ucuz ürünleri alıp tüketmek zorunda kalıyor. Gıdadan tekstile, oyuncaklardan züccaciyeye, yapı malzemelerine kadar ucuza alınan her tüketim maddesi kanser tehlikesi barındırıyor. Marketlerden aldığımız ambalajlı tüm gıdalar katkı maddesi içeriyor. İşçi ve emekçiler, yoksulluk, zamansızlık nedeniyle ne spora ne de sosyal faaliyetlere zaman ya da para ayırabiliyor. Bu koşullar elbette en ağır hastalıkların döl yatağı oluyor.
Bir de işçi ve emekçilerle alay edercesine televizyon kanallarında, internette, gazetelerde, sağlıklı beslenmenin öneminden, ucuz gıdada bin bir hile olduğundan ve bu gıdaların sağlığa doğrudan zarar verdiğinden bahsediliyor. Hastalıklardan uzak durmak için doğru beslenme yolları anlatılıyor. Fakat işçilerin sorunu neyi, nasıl yemeleri gerektiğini bilmemeleri değildir. Yemeleri gereken kaliteli ve sağlıklı gıdaya ulaşamama sorunudur. Ucuz peynirin peynirden başka her şey olduğunu herkes bilir fakat daha pahalısını alamadığı ve gözün görmediğine katlandığı için çaresizlikten, aslında peynir olmayan, peynir görünümlü şeyler alınır ve çoluk çocuk tüketilir. Herkes hastalık yediğini bilir ama aç kalamayacağı için yemeye devam eder.
Önleyici sağlık hizmetlerine baktığımızda ise sağlık politikalarının bundan tamamen uzaklaştığını görüyoruz. Sağlık ocaklarının kapatılmasıyla başlayan bu politika şimdi de şehir hastaneleri denilen devasa hastanelerin yapılmasıyla genişleyerek ve derinleşerek devam ediyor. Bu hastaneler büyük inşaat şirketlerine sonradan işletme hakkı ve %70 doluluk garantisi verilerek yaptırılıyor. Yani devleti ve sermayedarıyla burjuvazinin hastalıkları önlemeye niyeti yok.
Bir dünya savaşı süreci içindeyken, emekçi kitleler bin bir hamaset söylemiyle savaşa ikna edilmeye çalışılırken düşünmemiz gerekmez mi? Hükümetler teknolojik savaş uçakları, tanklar, füzeler, stokların çokluğu, savaş sanayiyle doğrudan bağlantılı uzay araştırmalarının gelişmişliğiyle övünürken neden hastalıkların oranlarının düşürülmesiyle, bulunan önleyici yöntemlerle, etkili tedavilerle övünmüyorlar? Çünkü yukarıda belirttiğimiz gibi hastalıkları azaltan önleyici sağlık hizmetleri onlar için yeterince kârlı değil.
İnsanlar için sağlıklı yaşam ve çalışma koşulları, kaliteli beslenme, önleyici sağlık hizmetleri ancak sağlıktan kâr güdülmediği ve sağlık politikalarının toplumsal olarak ele alındığı zaman gerçekleşebilir. Fakat bunlar kapitalist sistem var olduğu, sömürü devam ettiği sürece hayaldir. Kanser, şeker ve benzeri tüm hasatlıkların yarattığı acılardan, kayıplardan kurtulmanın tek yolu kapitalizmden kurtulmaktır. Kapitalizmden kurtulmanın yolu ise birleşen, örgütlenen, bilinçlenen işçilerin mücadelesiyle mümkündür.
[i] http://www.diabetcemiyeti.org/c/diyabet-istatistikleri
[ii] http://tr.euronews.com/2017/02/04/dunya-saglik-orgutu-kanserden-olumleri...
- Çocuk İşçilikle Mücadele İşçi Sınıfının Örgütlü Mücadelesinin Büyümesiyle Mümkün
- 301’i, Soma’yı, O Günden Beri Hiç Unutmadık…
- Nurtani İçin Adalet, Adalet İçin Mücadele Gerek
- Sorumluluğu İşçiye Yıkmanın Yolu: “Ya Güvenli Çalış Ya Hiç Çalışma”
- “Benim Suçumdu Abla”
- Toplu Konut Değil, Toplu Mezar!
- Örgütlenmeye İhtiyacımız Var
- Kâr Hırsı Doğayı ve İşçileri Katlediyor
- Gençlerimiz Ölmeye Devam Ediyor
- Kocaeli’de “MESEM’e ve Çocuk İşçiliğine Son”Eylemi
- Sağlıksız ve Kötü Çalışma Koşullarına Karşı Birleşelim
- Mesleki Eğitim mi Kâr Hırsı mı?
- Hayatımızı Değiştirecek Parolayı Unutmayalım!
- Gizli Açlık Tehlikesi Büyüyor
- Biz Mücadele Edersek Her Şey Düzelir!
- Hasköy Sanayi Sitesinden Sonra Şimdi Sıra Kimde?
- Ya Beni İşten Atarlarsa?
- İSG-SEN Ankara’da Siyah Baret Eylemi Yaptı
- Patronların Prestiji Yangın Riskinden Daha Önemli
- “El Cerrahisi 7/24 Yanınızda”
- Adres Doğru mu?
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
Son Eklenenler
- ABD’nin her yıl “özgürlük ve bağımsızlık günü” olarak kutladığı 4 Temmuz, bu yıl resmi törenlerin ve barbekü partilerinin ötesine geçerek işçi ve emekçilerin öfkesine sahne oldu. “Amerika’ya Özgürlük” sloganıyla onlarca şehirde gerçekleşen...
- Şüphesiz ki koşullar insanın ruh halini belirlemede çok etkili olur. Aynı şekilde tersine, bilinçlenen, ruh halleri değişen insanlar koşulları belirlemekte ve değiştirmekte çok etkili olur. Örneğin yoğun bir kış mevsimin yarattığı ruh hali, öyle bir...
- “Kamu imkânlarını amacı dışında kullanmak, kamuya ait işleri yavaşlatmak ya da aksatmak, verilen görevleri layıkıyla yerine getirmemek hem vebal hem de günahtır. Kamu hizmetlerini sunarken insanlar arasında ayrım yapmak, tanıdığı kişilere öncelik...
- Petrol-İş Sendikasında örgütlü grevci TPI Kompozit ve Temel Conta işçileri ile grevlerini kazanımla sonuçlandıran DYO Boya işçileri ve sendika düşmanlığına, işten atma saldırılarına karşı direnen TEKSİF üyesi Digel Tekstil işçileri, İzmir Menemen...
- Yıllar önce çalışıp ayrıldığım işyerinden bir işçi arkadaşım anlattı. Patron ekonomik krizden dolayı iflas ettiğini, işyerini kapatacağını söylemiş işçilere. Sonra patronla birlikte oturup ağlaşmışlar; “ne güzel bir işyerimiz vardı, ne güzel bir...
- Başlıkta yer alan ifadeler, Hakkı Özkan’ın “Grevden Sonra” romanındaki öncü işçi Nuri’nin eşinin sözleridir. Nuri, grevde öncüdür; mayası sağlam, kararlı bir işçidir. Yazar Hakkı Özkan matbaa işçiliği yapmıştır, yaşadıklarını romana aktarmıştır. “...
- Gebze Sendikalar Birliği, İsrail devletinin Gazze’de yürüttüğü katliamı, emperyalist savaşı lanetlemek, Filistin halkının sesi olmak, işçilerin dayanışmasını büyütmek için Filistinli sendikacılarla birlikte Gebze Kent Meydanında bir eylem düzenledi...
- Kenya’da, geçtiğimiz sene Haziran ayında, IMF’nin dayattığı kemer sıkma politikaları doğrultusunda yeni vergi yasası hazırlanmıştı. Bu yasa tasarısı, işsizlik, yoksulluk ve artan hayat pahalılığıyla boğuşan işçilerin ve emekçi gençliğin öfkesini...
- Petrol-İş Sendikası Gebze Şubesinin örgütlü olduğu, Kocaeli Dilovası ve İzmir Çiğli’de üretim yapan DYO Boya fabrikalarında, düşük zam dayatmasına karşı greve çıkan işçilerin mücadelesi 44. gününde kazanımla sonuçlandı. İlk yıl için yüzde 73...
- İşçi sınıfının tarihsel mücadele mirasını yaşatmak ve bu mirastan güç alarak işçilerin birliğini büyütmek için çalışan UİD-DER, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55. yılı vesilesiyle 29 Haziranda, “Gelenekten Geleceğe: Umut Örgütlü Mücadelede!”...
- Petrol-İş Sendikasının örgütlü olduğu Kocaeli’nin Körfez ilçesinde faaliyet gösteren Gübretaş fabrikasında yüzde 30 sefalet dayatmasına karşı işçiler, 3 Temmuzda greve başladı. Devrimci Sağlık-İş Sendikasının, kamu işçilerine dayatılan sefalet...
- Geçtiğimiz hafta sonu, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55, UİD-DER’in kuruluşunun 19. yılı vesilesiyle Uğur Mumcu Kültür Merkezi’nde yüzlerce işçi arkadaşımızla yan yanaydık. Grevleri devam eden Petrol-İş üyesi DYO işçileri, DİSK’in kurucusu...
- Sivas katliamının 32. yılında Türkiye’nin birçok kentinde anma etkinlikleri ve eylemler düzenlendi. Katledilen 33 aydın ve sanatçı anıldı, katliam bir kez daha lanetlendi. Sivas katliamının unutulmadığının, tüm katliamların er ya da geç hesabının...