Buradasınız
1999’dan Bugüne Önlem Yok, Adalet Yok!
17 Ağustos 1999 Marmara depreminin üzerinden 25 yıl geçti. Marmara depremi bu toprakların gördüğü en büyük felaketlerden biriydi. Deprem kuşağında olduğu bilinen Türkiye’de egemenler yine emekçilerin canını hiçe saymıştı. ‘99 depremine kadar irili ufaklı binlerce deprem gerçekleşen Kuzey Anadolu fay hattı üzerinde 1939 Erzincan depremi gibi büyük bir felaket yaşanmış, şehirdeki tüm evler yıkılmış, 33 bin insan yaşamını yitirmişti. Geçen 60 yılda burjuva iktidarlar hiçbir önlem almamıştı. Aynı fay hattı üzerinde yer alan İzmit civarında gerçekleşecek Marmara depremi için seneler öncesinden uyarılar yapan bilim insanlarını yine dinlememişlerdi. Tıpkı bugün İstanbul depremi için yapılan uyarıları dinlemeyen iktidar gibi!
O günün siyasetçileri de önlem almak yerine müteahhitleri beslemekle meşgullerdi. Ranta dönük kentleşme neticesinde depremin etkisi katlanmış ve maalesef 17 Ağustos sabahında yüz binlerce insanın yaşamı altüst olmuştu. Resmi rakamlara göre 18 bin 373 kişi hayatını kaybederken, 50 binden fazla insan yaralanmış, 100 bini aşkın bina ve işyeri yıkılmıştı. Resmi olmayan rakamlara göre ise en az 50 bin kişi hayatını kaybetmişti. Maalesef aynı felaketleri yaşamaya devam ediyoruz. Onca acı ve yıkıma rağmen hiçbir önlem alınmıyor. 6 Şubatta yaşanan can pazarı bunun en yakıcı ve en somut kanıtı oldu. Bir kez daha burjuva iktidarların, devletin ve kapitalizmin gerçek yüzü ortaya serildi. 1999’dan bugüne hayatta kalanların adalet çığlıkları ise hiç susmadı.
Depremlerin ardından açılan davalar bu sistemde adalet mekanizmasının nasıl işlediğini apaçık ortaya serdi. Marmara depreminde yaşanan yıkımlar hakkında 2100 dava açıldı. Ama daha en baştan o günlerde “Rahşan Affı” olarak bilinen Şartlı Salıverme ve Erteleme Yasası, tüm sorumluların adeta imdadına yetişti. 2 bin 100 davanın 1800’ü bu af nedeniyle cezasızlıkla sonuçlandı. Mahkûmiyet kararı çıkan dava sayısı sadece 110’du. Geriye kalan diğer 190 dava ise zamanaşımından düştü. Kocaeli’nde açılan davaların sadece 5’inde, Yalova’daki 173 davanın ise sadece 1’inde sanıklar mahkûm olmuştu. 891 kişinin yaşamını yitirdiği İstanbul’da ise hiçbir mahkûmiyet kararı çıkmamıştı. Bu davalarda sözümona ceza aldığı bilinen Veli Göçer adlı müteahhidin davası 1999 Marmara Depreminin sembolü haline gelmişti. İnşa ettiği binaların çoğu çöken ve 200’ye yakın insanın hayatını kaybetmesine neden olan Veli Göçer, 18 yıl 9 ay hapis cezasına çarptırılsa da 7,5 yıl hapis yattıktan sonra 2011’de tahliye edildi. 2018’de ise yeni bir müteahhitlik firması kurarak yeniden inşaat yapmaya başladı!
Göçer’in tahliye edildiği yıl gerçekleşen 23 Ekim 2011 tarihli Van depreminde de karşımıza aynı tablo çıktı. Depremin ardından açılan davalarda sorumlular yine büyük bir özenle cezasız bırakıldı. Depreminin ardından Bayram Oteli’nin sahibi Tevfik Bayram 15 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı. 4 yıl cezaevinde kalan Bayram, 2016’da çıkartılan bir Kanun Hükmündeki Kararname sonrası tahliye edildi. Söz konusu davada dönemin İçişleri Bakanı Efkan Ala Anayasa Mahkemesinin kararını hiçe sayarak kamu görevlilerinin soruşturulmasına izin vermedi. Van depreminin sembol davası ise 39 kişinin hayatını kaybettiği Sevgi Apartmanı davasıydı. Binanın müteahhidi Salih Ölmez ile İnşaat Mühendisi Murat Kazancı’nın yargılandığı dava, depremden tam 8 yıl sonra 6 Kasım 2019’da sonuçlandı. Ölmez ve Kazancı hakkında beraat kararı verildi.
24 Ocak 2020 Elâzığ Depremi de aynı cezasızlık geleneğiyle hafızalara kazındı. Depremde yıkılan ve 7 kişinin yaşamını yitirdiği Ayken Apartmanı davasında projeyi yapan Yavuz Cihangiroğlu, iyi hal indirimiyle 6 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldıktan sonra adli kontrol şartıyla tahliye edildi. Aynı gelenek İzmir ve 6 Şubat depremlerinde de devam etti. Yüzlerce kişinin hayatını kaybettiği depremlere ilişkin yargılamalarda tutuklu sanık kalmadı. Adıyaman’daki Sueda Kent Sitesi’ne ilişkin davada dönemin Kızılay Adıyaman Şube Başkanı olan müteahhit Mehmet Murat Bulut ve ortağı Muhittin Büyük 7,5 ay sonra tahliye edilirken diğer firari sanık hâlâ yakalanmadı. İki kardeşini kaybeden ve annesiyle enkazdan 29 saat sonra akrabaları tarafından kurtarılan Hatice Özçiriş, binlerce depremzedenin öfkesinin tercümanı olarak tepkisini şöyle dile getiriyor: “Türkiye’de adalet diye bir şey yok!” 1999’dan bu yana sıraladığımız tüm bu örnekler aynı gerçeği haykırmıyor mu?
Türkiye’de emekçileri göz göre göre tabut misali evlere mahkûm edenler elini kolunu sallaya sallaya adliye kapılarından çıkıyor. Yüzlerce insanın ölümüne neden olanlar ödüllendirilip milletvekili yapılıyor. Mesela 1999 yılında Düzce’de yaşanan depremde yıkılan ve 20 kişinin ölümüne neden olan Işık Apartmanının müteahhidi Hamza Cebeci ve Fahri Çakır, cumhurbaşkanı danışmanlığından milletvekilliğine mevkiler atlayarak hayatlarına güllük gülistanlık devam ettiler.
Hamza Cebeci “birden fazla kişinin ölümüne sebebiyet verme” suçlamasıyla yargılandığı davada kısa bir süre tutuklu kalıp serbest bırakılınca 2004’te AKP’den Üsküdar Belediyesi Meclis Üyesi olarak seçildi. Daha sonra Büyükşehir Belediyesi İmar Komisyonu üyesi oldu. 2020’de çıkan kararname ile Cumhurbaşkanı Danışmanı yapıldı. Onunla aynı davadan yargılanan ortağı Fahri Çakır ise 2003’te AKP’den Düzce milletvekili seçildi. Milletvekili olmanın bütün ayrıcalıklarını kullanan Çakır, yargılamalardan muaf tutuldu! İşte bu düzende “adalet” böyle işliyor. Adalet sarayları var, hukukun üstünlüğü gibi büyük laflar ediliyor ama gerçekte sistem egemenleri, sermayeyi korumak üzerine kurulu. Adına “adalet” denilen sistemin kendisi adaletsizlik ve haksızlık üretiyor.
Para babalarının, güç, iktidar ve mevki sahiplerinin korunduğu bu düzenin adaleti özellikle bugünkü rejim altında emekçiler için daha da büyük bir zulüm makinesine dönüşmüş durumda. Kanunlar, yönetmelikler, adliye sarayları ve mahkemeler hep güçlüleri, sermaye sınıfını korumak için işletiliyor. Depremlerde, iş cinayetlerinde, facialarda sevdiklerini yitiren emekçiler üstüne bir de baskı ve şiddetle cezalandırılıyor. İktidarlar değişse de cezasızlık geleneği sürüyor. Egemenlerin zulüm düzenine karşı öfkemizi ve adalet çığlıklarımızı örgütlü mücadele altında birleştirmekten başka yolumuz yok. Yaşanan acıların hesabını sormanın ve yeni acılar yaşanmasını engellemenin başka bir yolu yok!
Sağlıkta Talan, Hep Yalan Dolan!
- Hesap Sormadıkça İş Cinayetleri Devam Edecek!
- Belediye İşçileri Hakları İçin Mücadele Ediyor
- “Şehrin En Güzel Yerindeki Mezar”
- Toplumu Zıvanadan Çıkarttılar
- Ne Kadar Örgütlüysek O Kadar Nefes Alırız
- Bursa’da Gelirde ve Vergide Adalet Eylemi
- Belediye İşçileri ve Sağlık Emekçileri Ücret Gasplarına Karşı Eylemler Yapıyor
- Sesimizi Duyurmak İçin Grevdeyiz
- Bunlar Bu Cesareti Nereden Alıyorlar?
- Filistin Sendikalarından Eylem Çağrısı
- Taksim’de İsrail’in Saldırıları Protesto Edildi
- Direnişçi İşçilerle Omuz Omuza!
- İktidar ve Sermaye Sahipleri Doymak Bilmiyor
- Ankara Gar Katliamının 9. Yılında Barış Karanfilleri Anıldı
- 10 Ekim Katliamında Hayatını Kaybedenler Ankara’da Anıldı
- Sınıf Dayanışmasıyla Daha Güçlü Hissediyoruz
- Fernas İşçilerine Dayanışma Ziyareti
- Elba Bant Grevine Dayanışma Ziyareti
- KESK: “Geçinemiyoruz! Yoksulluğa Karşı Mücadelede Birleşiyoruz!”
- UİD-DER’in Lübnan Sendikalar Birliğinin Dayanışma Çağrısına Yanıtı
- 1999’dan Bugüne Önlem Yok, Adalet Yok!
- Toplu Konut Değil, Toplu Mezar!
- Patronlara Yeni Teşvikler, Emekçilere Derinleşen Yıkım
- Felaketlerden Dayanışmayla Kurtuluruz
- Avcılar’da 6 Şubat Depremleri Anması
- Beşiktaş’ta 6 Şubat Anması: Unutmadık!
- Depremin Yıldönümünde Yükselen Sesler: Unutmak, Affetmek Yok!
- Hesap Sormazsak Aynı Acıları Yaşamaya Mahkûmuz!
- 6 Şubat 2023’ün Ardından
- 6 Şubat Depremlerinin Birinci Yılı: Asrın Kötülüğünü Unutma, Unutturma!
- Japonya’da Depremler Can Aldı
- 17 Ağustostan 6 Şubata: Bu Sesi Duyan Yok!
- Depremi Yaşadık, Cehennemi Yaşıyoruz!
- Samandağ Halkı: “Deprem Öldürmedi Asbestle Öldürecekler!”
- “Devlet Baba” Kime Hizmet Ediyor?
- Kader Değil Felaket!
- Boşaltılan Yurtlar ve Büyüyen Sorunlar!
- Depremin 40. Gününde İstanbul Emek Barış Demokrasi Güçlerinden Anma Eylemi
- Samandağ Dayanışması Su Sorununa ve Salgın Riskine Dikkat Çekti
- Samandağ Dayanışma Koordinasyonu: Dayanışma Yaşatır!
Son Eklenenler
- Bir an için hafızamızı kaybettiğimizi düşünelim. Annemizin, babamızın, kardeşlerimizin, evlatlarımızın kim olduğunu, nereli olduğumuzu, yaşadığımız evi, ne iş yaptığımızı hatırlamadığımızı hayal edelim. Bütün yüzlerin, sokakların yabancı olduğunu...
- Bugünlerde kiminle konuşsak, herkes sorunlardan bahsediyor. Tezgâh başında, sokakta, pazarda, toplu taşımada, markette, bir hastanenin ya da bir okulun bahçesinde… Eğitimden sağlığa, kira derdinden geçim sıkıntısına, işçi ve emekçilerin gündemleri...
- İstanbul’da Maltepe Belediyesi ile İzmir’de Buca Belediyesi işçileri, Denizli’de Pamukkale Üniversitesi İktisadi İşletmelerde çalışan işçiler, toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde anlaşma sağlanamaması üzerine greve çıktılar. Çeşitli illerden gelerek...
- “Benim derdim ne biliyor musunuz? Bir anonim şirket nasıl yönetiliyorsa, Türkiye de öyle yönetilmelidir. Yoksa bileklerine bağlıyorlar prangayı, yürü yürüyebilirsen. Bu ülke bu şekilde sıçramaz.” Erdoğan’ın 2015’te söylediği bu sözlerin amacı işçi...
- İspanya’da 29 Ekimde yaşanan sel felaketi Valencia bölgesinde 250 insanın yaşamını yitirmesine neden oldu. Onlarca insan hâlâ kayıp. Şehir, evler harap olmuş durumda. Felaket boyunca kendi başının çaresine bakmak zorunda kalan, sevdiklerini,...
- Kanada’nın batı eyaleti Britanya Kolumbiyası limanlarında işçiler, 4 Kasım itibariyle 72 saatlik grev kararı aldılar. Geçtiğimiz yıldan bu yana Kanada’nın çeşitli limanlarında gerçekleştirilen kısmi grevlerin ardından gelen yeni grev kararı, devam...
- Son zamanlarda siyasi iktidar vergi düzenlemeleri konusunda sınır tanımayan bir performans sergiliyor. O kadar ki hiç harcamadığımız ya da hiç almadığımız şeylerden bile vergi almak için kolları sıvadı. 100 bin liranın üzerinde kredi kartı limitine...
- “N’olmuş yani, yarın süte daha fazla su karıştırır satarsın, yapmadığın iş sanki!” Kemal Sunal’ın oynadığı “Yüz Numaralı Adam” filminde geçen bu cümle trajikomik bir durumu ifade ediyor. İzlerken gülüyoruz ama yaşadığımız tam da bu. Soralım...
- Tarih boyunca gelmiş geçmiş tüm sultanlar, komutanlar, yöneticiler, iktidarlar insanların ve toplumların algılarını şekillendirmeye, psikolojilerini yönetmeye odaklanmışlardır. Başka türlü egemenliklerini koruyamayacaklarını bildiklerinden toplumun...
- Japonya’da çeşitli sendikalar, 2-3 Kasımda yaptıkları eylemlerle derinleşen kapitalist sömürüye ve emperyalist savaşa karşı mücadele çağrısında bulundular. İnşaat ve Taşımacılık İşçileri Dayanışma Sendikası Kansai Bölgesi Şubesi (Kan-Nama), Metal ve...
- Aile Sağlığı Merkezi (ASM) çalışanları 1 Kasımda yürürlüğe giren Aile Hekimliği Sözleşme ve Ödeme Yönetmeliği’ni protesto etmek için 5-6-7 Kasımda tüm Türkiye’de iş bırakma kararı aldı. Sağlık emekçileri İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak üzere...
- 7 Kasım 1917’de Rusya’da işçi sınıfı devrim gerçekleştirdi ve siyasal iktidarı ele geçirdi. Bu devrim Rus takvimine göre 25 Ekimde gerçekleştiği için tarihe Ekim Devrimi olarak geçti. Ekim Devrimi, tüm dünyayı sarsmış, 20. yüzyılın akışını kökten...
- Dünya… Masmavi okyanusları, uçsuz bucaksız ormanları, kıtaları dolaşan nehirleri, heybetli dağlarıyla her yanından yaşam ve bereket fışkıran bu rengârenk gezegen… Bu gezegenin gözümüzün önündeki hali içler acısı! Çünkü tüm dünyaya egemen olan...