Buradasınız
UİD-DER Varsa Umut da Var!
Kocaeli/Gebze’den bir kadın işçi
Takvim 6 Şubat 2023’ü gösteriyordu. Dışarıda feci bir soğuk, kar yağışı, fırtına vardı. Gece vardiyasına gidiyordum. Evden dışarı çıktığımda aklım oğlumda kaldı. Yarıyıl tatili bitmişti ve o sabah okullar çocuklarımız için ikinci döneme başlayacaktı. Hava şartlarından dolayı okula gitmesini istemiyordum. İşyerindeki arkadaşların gözü de Valilik ve Milli Eğitim Bakanlığından gelecek tatil kararı mesajı için telefondaydı. Çünkü hepimizin çocuğu karanlıkta okula yürüyerek gidiyordu. Biz de hava şartlarından dolayı gitmesini istemiyorduk. Anne yüreğimiz evlatlarımız için korku ve endişe içindeydi. Biz bunun için bile korkarken, saat 04.17’de kara bir haber aldık…
Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde 7,7 büyüklüğünde bir deprem olmuştu. Deprem Gaziantep, Hatay, Malatya, Adıyaman, Adana, Batman, Diyarbakır, Osmaniye, Kilis, Suriye, İran ve Irak’ta da hissedilmişti. Önce ne olduğunu anlayamadık, saatler ilerledikçe gerçekler tek tek ortaya çıkmaya başladı. Binlerce bina, işyeri, hastane, okul, kamu daireleri, yollar, havalimanları yerle bir olmuş, tahrip olmuş durumdaydı. Bir de üstüne üstlük zorlu kış şartlarını da eklersek felaket daha da büyümüştü. 6 Şubat kara bir gece olarak aklımıza kazındı, tek adam rejiminin yarattığı enkaz “Büyük Türkiye”nin üstüne çöktü. Aslında yıkılan sadece binalar değildi, ortada iktidarın 20 yıllık yağma ve ranta dayanan düzeninin yarattığı büyük bir yıkım vardı ve hepimiz bu yıkımın altında kaldık. Nice insan yardıma koşmak istedi ama bırakalım tek adam rejiminin oraya yardım gitmesini sağlamasını, oradan bilgi almak, yakınlarımızı sormak için kullandığımız interneti, Twitter’ı bile kısıtladı. Göçük altında kalan emekçileri, çocukları, hayvanları her şeyi kaderleri ile baş başa bıraktı. Bölgeye ulaşmak, yardım etmek, yaraları sarmak isteyen insanları bile oyalayarak, parmak sallayarak, tehdit ederek engelledi. Deprem katliama dönüştü. İnsanları ölüme terk ettiler. Ama televizyonlardan bize her şeyin kontrol altında olduğunu, deprem çok geniş bir bölgeyi etkilediği için her yere yetişemediklerini, “asrın felaketi” ile karşı karşıya olduğumuzu anlatıp durdular. Bizi teskin etmek istediler.
UİD-DER’li emekçiler olarak peki biz ne yaptık? Ne yapabiliriz, elimizden ne gelir diye acil toplantılar düzenledik. Oradaki canlara can olmak için bir kampanya başlattık. Elimizden ne gelirse, maddi manevi ne yapabilirsek yapmaya giriştik. Elime İşçi Dayanışması’nı aldım ve tek tek komşularımı dolaşıp para topladım. Tüm UİD-DER’lilerin komşularından, akrabalarından, işyerlerinden topladığı paralarla bölgeye jeneratör, çadır, akaryakıt gönderildi. Giyecek, gıda, hijyen malzemeleri, ısıtıcı, ihtiyaç olabilecek ne varsa evimizden, çevremizden toplayıp göndermeye başladık. Oradaki her bir can bizim kardeşimiz, bizim canımızdı çünkü. Gün birlik olma, dayanışma günüydü, birbirimizin elinden tutarak, gözüne bakarak güç olduk. Düzenlediğimiz bir toplantıda UİD-DER’li emekçi kardeşlerimizin dile getirdiği duygu ve düşünceleri hepimizi derinden etkiledi. “Benim anam babam da ailem de sizsiniz. Böyle bir ailenin bir ferdi olduğum için kendimi çok şanslı ve gururlu hissediyorum!” diyordu bir işçi abimiz. Bu cümleler çok kıymetliydi hepimiz için, bizim bizden başka kimsemiz yok çünkü. UİD-DER’li bir çocuğumuz ise şöyle girdi söze: “Böyle abilerim, ablalarım olduğu için çok gururluyum, buradaki yardımlaşma nedeniyle hepinizle gurur duyuyorum, iyi ki varsınız. Hepinizi çok ama çok seviyorum.” Kalbinden öpüyoruz seni diye kucak açtık hepimiz. O çocuk, sevgiyi, saygıyı, merhameti, paylaşmayı, dayanışmayı, dimdik ayakta durmayı, haksızlıklara karşı çıkmayı ait olduğu sınıfın örgütünde, UİD-DER çatısı altında öğreniyor. Ne mutlu ki bu duyguları çocuklara bile kazandırıyor UİD-DER ailesi.
O gün kadın, erkek, çocuk hepimiz deprem bölgesine gidecek olan malzemeleri paketledik, her bir ürün için ayrı ayrı masalar kurduk. Giyecekler için ayrı, hijyen ürünleri için ayrı, gıda maddeleri için ayrı, elektrikli eşyalar için ayrı masalar ve ekipler oluşturduk. Canla başla, sanki birine hediye paketliyor gibi özenle, tek tek koliledik hepsini. Çünkü gideceği yerdeki insanlar çok kıymetliydi bizim için. Sadece bununla da bitmedi dayanışmamız; gönüllü arkadaşlarımız sahaya gittiler. Deprem bölgesinde her bir sese nefes, her bir yaraya merhem olmak için gece gündüz çalıştılar. Gün birlik günüydü! Orada hayatını kaybeden insanların, her şeye rağmen ayakta kalan her bir canın, geleceğe dair hayalleri, umutları vardı. Bu insanların geride bıraktığı özlemlerinin sorumluluğu bizim borcumuzdur. Ne unutacağız ne de unutturacağız. Bu düzeni biz değiştireceğiz birlik ve mücadeleyle. Bunun için biz işçiler, emekçiler olarak hepimiz aynı tarafta ve birlik içinde olmalıyız. Birlik varsa güç var demektir. UİD-DER varsa umut var demektir.
- Dayanışmamızı Yok Etmek İsteyenlere İnat, Buradayız!
- “Ah” Etmeyelim, Birbirimize Bir Söz Verelim
- Felaketlerden Dayanışmayla Kurtuluruz
- Unutma, Örgütlen, Hesap Sor!
- Depremin Yıldönümünde Yükselen Sesler: Unutmak, Affetmek Yok!
- Hesap Sormazsak Aynı Acıları Yaşamaya Mahkûmuz!
- 6 Şubat 2023’ün Ardından
- 6 Şubat Depremlerinin Birinci Yılı: Asrın Kötülüğünü Unutma, Unutturma!
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- “Depremin Yaraları Sarılıyor” mu?
- Depremi Yaşadık, Cehennemi Yaşıyoruz!
- 6 Şubat, UİD-DER’le Tanışmam ve Sonrası
- “Bu Yaş Bu Çimeni Büyütür!”
- Gitmedik, Buradayız, Direniyoruz!
- Saraylıların İç Burukluğu!
- 1 Mayıs’ta Buluşalım Depremin Hesabını Soralım!
- Sahte Temel Atma Törenleri Neyin Acizliği?
- Kader Değil Felaket!
- Ben Hatay’dan Güneş
- Gösteriş İçin Değil Depremzedeler İçin!
Son Eklenenler
- Sarayları süsleyen altın, sultanların ve soyluların yaşamında zenginliğin en önemli ölçüsü olmuştur. Fakat bu zenginliği üreten zamanın köleleri ve günümüzün işçileri için bu maden her zaman acı, gözyaşı ve ölüm getirmiştir. Altın madenlerinde...
- Çalıştığım işyerinde uzun yıllardır çalışan ve EYT yasası çıktıktan sonra SGK’ya başvurup emekli olanlar var. Malûm, emeklilik maaşı iktidar eliyle kuşa çevrildi. Bizim patron da sayıları azımsanmayacak kadar çok olduğu için EYT’li işçileri bir an...
- DİSK, 3 Mayısta Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK) Ankara’daki merkez binası önünde basın açıklaması gerçekleştirdi. Burada konuşan DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, TÜİK’in enflasyon sepetindeki maddelerin fiyat listesini 2 yıla yakın bir...
- Geçenlerde yeğenimle sohbet ederken “kolajenlerin içerisinde en kalitelisi hangisi bilgin var mı?” diye sordu. Ben de doğal olarak “bir sağlık sorunun mu var, neden kolajen kullanma gereği duyuyorsun?” diye sordum. O da yarı utanarak “hep güzel...
- Dünya genelinde yoksulluk ve baskılar büyüyor, emperyalist savaşın alevleri gün geçtikçe yayılıyor. Kapitalist sömürü düzeninin yarattığı sorunlar, krizler derinleşiyor. İşçi sınıfı ise kapitalist sömürüye karşı mücadele etmekten, birlik olup...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...