Buradasınız
Provokasyona Dikkat! Asıl Yağmacılar Çürümüş Düzeni Ayakta Tutmaya Çalışanlardır!

“Biz aç değiliz. Açlıktan kimse ölmez. Ama ben çocuğuma, ikinci günün akşamı mama çaldım marketten. İdarecilerden hiç kimse su vermedi. Mama çaldım ben çocuğuma, bez çaldım. Utanmıyorum bundan.” “Ne bir bardak su, ne bir bardak çorba… Kimseye bir şey gelmedi. Açlıktan, susuzluktan insanlar marketleri yağmaladılar.” “Ailemizin acil ihtiyacı olan ilaçları temin edebilmek için şehir merkezine indik. Geri dönerken elimizdeki ilaçları ve sırt çantasını gören güvenlik güçleri kimlik göstermemize rağmen bize yağmacı muamelesi yapıp bina arkasında biz depremzedeleri acımasızca darp ettiler. Ardından bizi ölüme terk ettiler.” Bu ifadeler depremzedelerle yapılan benzeri pek çok röportajdan sadece birkaçı. Milyonlarca insanın hayatının derinden sarsılıp etkilenmesinin, on binlerin yaşamını yitirmesinin ve sayısız trajedinin yaşanmasının sorumluları, şimdi de toplumun fay hatlarıyla oynuyorlar. İktidar biçimine bürünmüş örgütlü kötülük, deprem bölgelerinde “yağmacılık” yapıldığına dair propaganda yürütüyor, mültecilere yönelik linç girişimleri tertipleniyor, işçi ve emekçiler tuzağa çekilmek isteniyor. Bu çok tehlikeli bir provokasyondur, hedef şaşırtma operasyonudur, kirli bir siyasettir. Ne olursa olsun iktidarlarını ve devlet kaynaklarının yağmasını sürdürmek isteyenlerin sürekli başvurduğu melûn planların yeni bir biçimidir. Amaç dikkatleri başka yöne çevirmek, çöküşün üstünü örtmek ve aynı zamanda OHAL’i meşrulaştırmaktır! Türkiye işçi sınıfı, tüm emekçiler uyanık olmak zorundadır!
Depremin üzerinden 6 gün geçti. Yaşamını yitirenlerin sayısı şimdiden 29 bin 605’e ulaşırken, on binlerce insanın cansız bedeni enkaz altından dahi çıkarılabilmiş değil. Çünkü organizasyon yok, yeterli donanım ve kurtarma ekibi yok. Hâlâ çadır ulaşmayan bölgeler var. Canlarını kurtaran yüz binler açlık ve donma tehlikesiyle yüz yüze. Çünkü yeterli miktarda gıda yok, giyim yok, jeneratör yok. İnsanların başını sokacakları geçici barınaklar hâlâ son derece yetersiz. “Devlet yok” diye feryat ediyor insanlar. Bölgenin depreme hazırlanmasında, depremin yarattığı yıkımın sonuçlarının azaltılmasında ve yaraların sarılmasında ortada olmayanlar, algı oyunlarıyla ve kirli tuzaklarıyla devredeler!
Erdoğan 9 Şubatta yaptığı OHAL ile ilgili ilk konuşmasında OHAL’in “süreci istismar edenlere”, “fitne gruplarına” ve “yağma olaylarına” karşı “devlete müdahale etme imkânı tanıyacağını” açıklamıştı. Sonraki tüm konuşmalarında da “yağma” ve “yağmacılar”ı OHAL kararının gerekçelerinden biri olarak sundu: “Bazı kendini bilmezler marketleri soyuyor, işyerlerine saldırıyor. OHAL ile bu suiistimalleri yapanlara, yakalandığı anda gerekli müeyyideler uygulanacak” dedi. Erdoğan’ın açıklamalarına paralel şekilde, insanlık ve vicdan namına hiçbir şeyin olmadığı bir lağım çukurunda debelenen yandaş medya organlarında Suriyeliler “yağmacı” olarak hedef haline getirilmeye başlandı. Sosyal medya mecralarında yağmacı olarak nitelenen ve bir kısmının göçmen olduğu anlaşılan insanlara işkence yapıldığına dair videolar dolaşıma girdi. Bu görüntülerin provokasyon yapmak üzere hazırlanmadığını kim söyleyebilir? O videolarda yüzü kapalı işkence yapanlar kimlerdir, ortada suça dair kanıt var mıdır, varsa dahi bunun cezası bu mudur? Nitekim bu görüntülerle birlikte göçmen karşıtı nefret ateşi yakıldı ve tek adam rejimi resmi, gayrı resmi tüm aparatlarıyla bu ateşe odun taşımaya başladı. Buna Ümit Özdağ gibi ırkçı/faşistlerin kolluk güçlerine “vur emri” verilmesini talep edecek kadar ileri gitmesi ve bir gence “Suriyeli cep telefonu hırsızı” olma iftirası atması gibi sayısız asılsız olay eşlik etti. Peki, neler oluyor, neden oluyor?
- Her şeyden önce şunu bilmek gerekiyor ki bu provokatif haberler bilinçli bir şekilde yayılmaktadır. Bu haberlerin önemli bir kısmının asılsız olduğu sonradan ispatlanmıştır. Ancak sosyal medyada yalan/yanlış bilgi içeren paylaşımlar, bu paylaşımların yalan olduğunun ispatlarını içeren paylaşımlardan çok daha hızlı şekilde yayılıyor. Yalan fırtınası estiriliyor, kaldırdığı toz bulutuyla emekçiler kör edilmek isteniyor!
- Dolaşıma sokulan görüntülerin büyük bir kısmında marketlerden hayatta kalmak için gerekli ürünlerin alındığı görülmektedir. Bu yağma değildir, bizzat devlet tarafından mağdur edilen emekçi kitleler hayata tutunmaya çalışmaktadır!
- Eksi 10 derece soğukta aç ve susuz şekilde günlerce yardım bekleyen insanların can havliyle yardım tırlarına koşması ve izdiham yaşanması yağma olarak gösteriliyor. Bu görüntülerin sebebi tek adam rejiminin arama kurtarma çalışmaları, sahra hastanelerinin kurulması, depremzedelere korunaklı barınma alanları sağlaması gibi yardımların organizasyonunda da ortada olmamasıdır! Bu yaşanan çöküşün çarpıcı bir sonucudur.
- Mülteciler ve özel olarak da Suriyeliler topyekûn yağmacılıkla suçlanıyor. Oysa mevzubahis görüntülerdeki insanların hepsi Suriyeli veya mülteci olmadığı gibi bizzat kurtarma çalışmalarına gönüllü olarak katılan pek çok mülteci vardır. Dahası aralarında çocukların da olduğu binlerce mülteci enkaz altında kalmıştır. Irkçılık, şiddet çağrıları ve linç kültürü depremin yarattığı büyük yıkıma ülke genelinde yeni yıkımlar eklenmesinin yolunu döşer!
- Tıpkı 1999 depremi sonrasında olduğu gibi 6 Şubat depreminin ardından da evlere girip hırsızlık yapma, yardım tırlarının önünü kesme gibi çeşitli olaylar yaşandı.Ancak bunlar belirleyici değildir; kasıtlı olarak ırkçı ve faşist kışkırtma için, kaos yaratmak ve çöküşün üzerini kapatmak için kullanılıyor. Bu provokasyon sonucunda galeyana gelinip mültecilere saldırılması, işkencenin ve lincin yayılması döner dolaşır emekçileri vurur! Kazanan daima iktidar biçimi almış kötülük olur, rejim olur, sermaye düzeni olur!
6 Şubat depremi öncesinde ve sonrasında attıkları her adımda insanı değil kârlarını, itibarlarını ve iktidarlarını düşündüklerini sayısız örnekle ortaya koyan Saray rejimi ve sermaye düzeni, işçi ve emekçilerin geniş kesimlerinin gözünde ifşa olmuştur. Bu toplumsal yıkımın gerçek failleri daha fazla konuşulmasın, yaşananlar sorgulanmasın, hesaplaşma iradesi baskın gelmesin istiyorlar. Devreye sokulan ırkçı nefret kampanyasıyla Suriyelilerden bir “günah keçisi” yaratmaya çalışıyor, toplumun haklı öfkesini yanlış hedefe kusmasını arzuluyorlar.
Ülkeyi yönetenler bu depremin enkazı altında kalmamak için OHAL silahına sarılmıştır. OHAL siyasi iktidarın yükselen ve önümüzdeki süreçte daha da yükselecek tepkiler karşısında kendini korumaya alma kararıdır. Bu kararın, üç ay sonra yapılacak seçimlere dönük gizli niyetler taşıdığına dair de en ufak şüphe yoktur. Devreye sokulan “yağma yapılıyor” kampanyasıyla OHAL ilanı meşrulaştırılmak istenmektedir. Amaç depremzedelerin yardımına koşan sivil inisiyatifler, sosyalistler, demokratik çevreler, HDP ve CHP’nin deprem bölgelerinde oluşturduğu organizasyonların engellenmesi, toplumda oluşan dayanışma ve birlik duygusunun bozulmasıdır. İnsanları aciz konuma iten, enkaz altında ölüme terk eden, aç, susuz ve çıplak bırakan rejim/devlet, kendisi dışındaki her türlü inisiyatifi boğarak emekçilerin kendisine tâbi olmasını istiyor. Zaten yapmak zorunda olduğu yardımları sanki ihsan dağıtıyormuş gibi yaparak kendisine şükredilmesini istiyor!
Asıl düşman mülteciler ya da yağmacılıkla suçlanan çaresiz depremzedeler değil kapitalist açgözlülüktür. Asıl düşman tam bir sonradan görmelikle devlet kaynaklarını yağmalamaya odaklanmış anlayıştır. Asıl düşman bilimi ve emekçilerin canını zerrece umursamayıp iktidarda kalmaya odaklanmış olanlardır. Asıl düşman on binlerce emekçinin enkaz altında kalmasına ve ölmesine neden olan kapitalist düzendir. Kirli provokasyonlara karşı uyanık olmak zorundayız! İşçi sınıfının tüm kesimlerinde ve toplumun genelinde oluşan haklı öfke ve tepkiyi doğru yere yöneltmeliyiz. Gün emekçiler olarak birlik olma günüdür!
Rejimin “Büyük Türkiye”sinin Çöküşü!
Fransa’da Milyonlar Yine Meydanlarda!
- İkinci Yılında Depremin Anlattıkları
- 6 Şubatta Emekçiler Haykırdı: “Unutmak Yok, Affetmek Yok, Helalleşmek Yok!”
- 6 Şubat Depremlerinin 2. Yılı: Felaketlerin Hesabını Örgütlü İşçiler Soracak!
- 6 Şubat Depremlerinde Yaşamını Yitirenler İstanbul’da Anıldı
- 1999’dan Bugüne Önlem Yok, Adalet Yok!
- Toplu Konut Değil, Toplu Mezar!
- Patronlara Yeni Teşvikler, Emekçilere Derinleşen Yıkım
- Felaketlerden Dayanışmayla Kurtuluruz
- Avcılar’da 6 Şubat Depremleri Anması
- Beşiktaş’ta 6 Şubat Anması: Unutmadık!
- Depremin Yıldönümünde Yükselen Sesler: Unutmak, Affetmek Yok!
- Hesap Sormazsak Aynı Acıları Yaşamaya Mahkûmuz!
- 6 Şubat 2023’ün Ardından
- 6 Şubat Depremlerinin Birinci Yılı: Asrın Kötülüğünü Unutma, Unutturma!
- Japonya’da Depremler Can Aldı
- 17 Ağustostan 6 Şubata: Bu Sesi Duyan Yok!
- Depremi Yaşadık, Cehennemi Yaşıyoruz!
- Samandağ Halkı: “Deprem Öldürmedi Asbestle Öldürecekler!”
- “Devlet Baba” Kime Hizmet Ediyor?
- Kader Değil Felaket!
- Dayanışmamızı Yok Etmek İsteyenlere İnat, Buradayız!
- “Ah” Etmeyelim, Birbirimize Bir Söz Verelim
- Felaketlerden Dayanışmayla Kurtuluruz
- Unutma, Örgütlen, Hesap Sor!
- Depremin Yıldönümünde Yükselen Sesler: Unutmak, Affetmek Yok!
- Hesap Sormazsak Aynı Acıları Yaşamaya Mahkûmuz!
- 6 Şubat 2023’ün Ardından
- 6 Şubat Depremlerinin Birinci Yılı: Asrın Kötülüğünü Unutma, Unutturma!
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- “Depremin Yaraları Sarılıyor” mu?
- Depremi Yaşadık, Cehennemi Yaşıyoruz!
- 6 Şubat, UİD-DER’le Tanışmam ve Sonrası
- “Bu Yaş Bu Çimeni Büyütür!”
- Gitmedik, Buradayız, Direniyoruz!
- Saraylıların İç Burukluğu!
- 1 Mayıs’ta Buluşalım Depremin Hesabını Soralım!
- Sahte Temel Atma Törenleri Neyin Acizliği?
- Kader Değil Felaket!
- Ben Hatay’dan Güneş
- Gösteriş İçin Değil Depremzedeler İçin!
Son Eklenenler
- Hayat pahalılığı ve yüksek enflasyon karşısında işçi ücretleri erimeye devam ederken kamudan özel sektöre işçiler, düşük ücretlere karşı mücadele ediyor. Harb-İş Sendikası, 11 Temmuzda Ankara’da basın açıklaması yaparak sefalet zammı dayatmasına...
- Kamu çerçeve protokol süreci uzadıkça uzuyor. Savunma sanayi sözleşmesi hakem heyetine gönderildi. Diğer işkolları ise 3. teklifi bekliyor. Kamu çerçeve protokolü kamu işçilerinin asgari ücretini belirleyen bir protokoldür. Nisan 2024’te Anayasa...
- İspanya’nın Cadiz kentinde 23 Hazirandan bu yana süresiz grevde olan metal işçileri, 8 Temmuzda eylemlerini sonlandırdılar. Yetkili sendika UGT sendikasının işverenle imzaladığı ön anlaşmayı kabul etmeyen yaklaşık 30 bin metal işçisi, 18-19...
- 600 binden fazla kamu işçisini ilgilendiren Kamu Çerçeve Protokolü (KÇP) görüşmelerinde siyasi iktidarın dayattığı düşük zam oranları sağlık işçileri tarafından “sefalet dayatması” olarak değerlendiriliyor. Yüksek enflasyon ve ağır vergi yükü...
- Gebze Sendikalar Birliği, geçtiğimiz hafta İsrail’in Filistin’deki zulüm ve katliamını protesto etmek için bir eylem organize etti. Biz de UİD-DER’li işçiler olarak, zulme uğrayan Filistinli işçi ve emekçilerin haklı mücadelesine destek olmak için...
- Modern tıbbın temel kurallarından biri elleri çok iyi yıkamak, el hijyenine dikkat etmektir. Peki, el yıkamanın bile geçmişte mücadele konusu olduğunu biliyor muydunuz? Ignaz Semmelweis, 1840’lı yılların sonunda, Viyana’daki bir kadın doğum...
- 9 Temmuzda Hindistan genelinde milyonlarca işçi, emekçi, çiftçi ve genç, Modi hükümetinin işçi düşmanı politikalarına karşı ülke çapında greve çıktı. Kentlerden köylere, fabrikalardan tarlalara kadar yaşamı durduran dev grev, Hindistan’daki tüm...
- Annem, ablamla birlikte dördüncü katta oturur. Sokağa inmez ama mahallede, köyde, Almanya’daki akrabalarda ne olup bittiğini mutlaka bilir. Evden her çıktığımda balkonundadır. Selamlaşır, iki laf ederiz. Başımda bazen UİD-DER yazılı kırmızı şapkam,...
- Karanlık ve aydınlık… Ölüm ve yaşam… Emek ve sermaye… Sonsuz evrenimizde her şey karşıtıyla birlikte var. Sömürü ve zulüm varsa isyan da var. Sınır, din dil, ırk farkı tanımadan dünya meydanlarında tek ses tek yürek olan işçiler, işçi sınıfımız var...
- Emperyalist savaşın alevlerini büyüten, milyonlarca masum insanı, doğayı katleden, kentleri yok eden egemenler ne yaparlarsa yapsınlar emekçilerin birbirleriyle dayanışmasının önüne geçemiyorlar. İşçi ve emekçiler fabrikalardan limanlara,...
- İzmir Büyükşehir Belediyesi grevinde yaşananlar hakkında Marksist Tutum’da bir makale okudum. Tam da içimden geçenleri, cümlelere dökemediklerimi noktasına virgülüne kadar yansıtan bir yazıydı. Konuyu derinlemesine ele alan bu yazı her mücadelede...
- Zeytinlik alanları maden ve enerji işletmeciliğine açacak yasa teklifine karşı tepkiler sürüyor. Çeşitli illerden Ankara’ya gelen köylüler, talan yasasına karşı TBMM yakınında bulunan Cemal Süreya Parkı’nda direniş nöbetindeler.
- Türkiye işçi sınıfının mücadele tarihinde önemli mücadeleler, dönemeç noktaları vardır. 1970 Haziran’ı bu tarihte önemli bir yere sahiptir. Bugün halen aşılamamış bir zirve olan 15-16 Haziran direnişi sürecinde, işçi sınıfı yapay kutuplaştırma...