Buradasınız
Uzaktan Eğitim mi Dediniz?
Sancaktepe’den bir emekçi kadın
Mart ayından bu yana koronavirüs salgını gerekçesiyle okullar kapalı, uzaktan eğitim veriliyor. Yeni eğitim dönemi için Milli Eğitim Bakanlığının gerçekte hiçbir hazırlık yapmadığı anlaşılıyor. İşte emekçi bir annenin anlattıkları…
“Bu süreç bizim için hiç kolay değil. O kadar çok sorunla boğuşmak zorunda kalıyoruz ki! Bir kere her evde internet yok, olsa da internet bağlantısı sık sık kopuyor. Canlı dersler yarım saat… Öyle zamanlar oluyor ki bu yarım saatin 20 dakikası internete bağlanmaya çalışmakla geçiyor, geriye kalan 10 dakikada öğretmen ne anlatabilirse artık! Karşı komşumuzun interneti yok, cep telefonundaki internet paketini kullanıyor. Geçenlerde internet paketleri bitmiş, çocuk ortada kalmış. Aynı sokakta bir başka aile var, karı koca çalışıyorlar. Oğlumla aynı sınıfta olan bir kızları var. Çocuk bütün gün evde tek başına kalıyor. Başında duracak, arada bir ne yaptığını kontrol edecek kimse yok! Çocuğu sürekli dışarıda paten kayarken görüyordum. Birkaç kere pencereden seslendim, ders saati olmasına rağmen neden dışarıda olduğunu sordum. ‘Ben EBA’ya girmeyi bilmiyorum’ dedi. Bu iki olay çakışınca ben de kendi kendime çözüm ürettim. Hem interneti biten çocuğu, hem de annesi babası çalışan çocuğu eve çağırdım. Onlara bir odayı sınıf gibi ayarladım. Hepsi de oğlumla aynı sınıfta olduğu için birlikte canlı ders alabildiler. Ama bunu sürekli yapmama imkân yok. Bireysel çözümler bir yere kadar işe yarıyor. Asıl çözüm üretmesi gereken Milli Eğitim Bakanlığı…
Şu anda işsiz olduğum için çalışmıyorum ama önümüzdeki iki ay içinde bir işe girip çalışmam gerekiyor. Bu durumda oğlum evde nasıl ders alacak, bilemiyorum. Pek çok çocuk gibi benim de oğlum, başında onu disipline sokacak biri olmadığında rahat davranıyor. Örneğin ben mutfakta bir iş yaparken o içeride televizyondan dersi izliyor. Bu sırada ne yaptığına bakmak için odaya giriyorum ve kanepeye yayılmış bir halde dersi izlerken buluyorum onu. Böyle olunca sürekli tepesinde kötü polis gibi davranmak zorunda kalıyorum. Bu da her ikimizi yıpratıyor. Okula gittiğinde arkadaşlarıyla sosyalleşme, okulun verdiği disipline uyarak kendini düzeltme şansı var. Ama evde öyle olmuyor.
Böyle bir eğitim sisteminin bu koşullarda uzun süre yürümesi, yürüse bile işe yaraması mümkün değil. MEB bütün sorumluluğu ailelerin ve öğretmenlerin üzerine yıkmış durumda. Koronavirüs dendi mi akan sular duruyor. Tamam, salgın riski var da hiç mi bir şey yapılamaz? Mesela bilgi evi, kültür merkezi adı altında boş boş duran bir sürü bina var. Üstelik bunlar mahalle aralarında bulunuyor. Madem sosyal mesafe sorunumuz var, bu binalar okulların eklentisi olarak açılabilir. Ataması yapılmayan on binlerce öğretmen atanabilir. Böylece sosyal mesafeye uygun sayıda öğrencinin olduğu sınıflar açılarak yüz yüze eğitim yapılabilir. Teneffüs saatleri de aynı şekilde ayarlanabilir. Yüzlerce işçinin çalıştığı fabrikalarda çay ve yemek molaları farklı hatların ya da bölümlerin çakışmayacağı şekilde ayarlanabiliyor da okullarda teneffüsler niye ayarlanamasın? Hijyen için yeterli sayıda temizlik işçisi işe alınabilir. Dışarıda işsiz milyonlarca insan var! Şimdi ben sıradan bir vatandaş olarak bu kadarını düşünebiliyorum da MEB düşünemiyor mu?
Elbette düşünebilir ama işine gelmez. Çünkü çözüm demek maliyet demek. Yeni öğretmenlerin atanması, daha fazla sayıda temizlik işçisinin çalıştırılması maliyet demek… Geçenlerde en büyük maliyetin öğretmen maaşları olduğunu söyledi Milli Eğitim Bakanı. Böyle düşünen bir bakanlık yeni öğretmen ataması yapar mı hiç? Hem nasılsa her şeyin bahanesi olabilen sihirli bir sözcüğümüz var: Koronavirüs! Milyonlarca emekçi ailenin, çocuklarının durumu umurlarında değil. Biz düne kadar çocuklarımız iyi bir eğitim alsın diye çırpınıyorduk. Yok İngilizce ders sayısı fazla olan sınıf, yok iyi öğretmenin olduğu sınıf derken elimizde kalan üç kuruşu da okullara veriyorduk. Zaten eğitim sisteminden, müfredattan hiç memnun değildik, bir sürü sorun yaşıyorduk. Şimdi eğitim daha da kötüye gittiği gibi çocuklarımız için verdiğimiz bunca çaba da boşa gitti.
Biz çocuklarımızın başında bir despot gibi dikilip onları da kendimizi de tüketmek istemiyoruz. Biz işimizden gücümüzden kalan kısacık bir zamanımız varsa onu da çocuklarımızla kaliteli vakit geçirerek kullanmak istiyoruz. Özel okullara verecek paramız yok diye çocuklarımızın eğitim hakkının bu şekilde çarçur edilmesini izlemek istemiyoruz.
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- Hayat Pahalı Ama Hayatımız Çok Ucuz!
- “Neyin Yoksa Ondan Sakın Vazgeçme Oğlum”
- Yarına Gidenler, Yarınlar İçin Mücadele Edenler
- Büyüyen Yoksulluk ve Sosyal Yardımlar
- Rakamların Ardına Gizlenen Gerçekler
- Sermayenin ve İktidarın Saldırılarını Püskürtmek İçin 1 Mayıs Ruhuyla Birleşelim
- İşçi Dayanışması 192. Sayı Çıktı!
- Bumerang Geri Döner!
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- İşçi Dayanışması 191. Sayı Çıktı!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
- MESS Sözleşmesinden Çıkardığımız Bir Ders Var
- Patron Haklı mı?
- “İstanbul’da Mezar Yeri Alamayız”
- Battaniyelere Değil Sınıfımıza Sarılalım
- Sağlıksız Gıdalara Mahkûm muyuz?
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- Hani Bu Topluma Güven Olmazdı!
- Sabancı’nın Mutlu Yaşam Sırları
- Rahat Yaşamın Sırrı
- Kent Ekmek Kuyruğu: “Ben Öyle İstediğim İçin”
- Sistem Ne Ölümüze, Ne de Dirimize Saygı Duyuyor!
- “7 Kitap, 7 Defter, 1 Litre Su, Yarım Ekmek”
- Siz Kimi Taşıyorsunuz Sırtınızda?
- Yalanlara Değil Birleşmeye İhtiyacımız Var
- Kupona ve Kuraya Bağlanan Umutlarımız
- “Artık Kiracı Kalmaz”, TOKİ’ye Hücum!
- Yoksulluk Utanılacak Bir Şey Değil!
- İşçi Aileleri ve Kreş Çilesi
- Yaz Tatilinde Kriz Var!
- “Yok mu Arttıran?”
- Bakan Nebati’den “Işıl Işıl” Yorumlar ve Uçurumlar
- “Nehir, Nehir, Çocuğumu Geri Verin!”
Son Eklenenler
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...
- Hepimiz artan hayat pahalılığından şikâyet ediyoruz. Geçimimizi sağlamakta, ay sonunu getirmekte zorlanıyoruz. Çarşı-pazarda, marketlerde hep aynı sohbeti yapıyor, aynı dertten yakınıyoruz: Hayat çok pahalı! Çoğumuz için tatil yapmak, hafta sonu...
- İsrail’in Gazze’ye saldırıları altıncı ayını geride bırakırken altı aydır meydanları dolduran İngiltereli işçi ve emekçiler “acil ve kalıcı ateşkes” ve “İsrail’e silah satışının sonlandırılması” talepleriyle bir kez daha meydanlara çıktı. 13 Nisanda...
- Otuz yıl boyunca kesintisiz çalışmış, ücreti daha cebine girmeden SGK primleri ve vergileri kesilmiş, EYT’li emekli bir işçiyim. 2024 yılı Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından emekliler yılı ilan edildi ama emekliler sefalet içinde yaşamaya mahkûm...
- Ezilenlerin safında mücadele eden, şiirlerini ve oyunlarını işçi sınıfına adayan Bertolt Brecht, “Yarının Büyüklerine Şiirler” kitabında, beşiğinin başucunda oğluna seslenen bir ananın ninnisine yer verir. Geçmişten bugüne ninniler, çocukların...
- Sevgili işçi kardeşlerim, hepinize merhaba. Bu mektubumda sizlerle sözü eğip bükmeden konuşmak ve gerçekler üzerine hasbihal etmek istiyorum. Yani gerçekleri olduğu gibi konuşalım. Biliyorum ki kursağınıza giren her lokmayı alın teriniz, elinizin...